Skinfaxi - 01.02.1937, Qupperneq 67

,'j KIX l-'A XI
67
l'lýgur yfir þveit og endilangt landið á skammri
stundu. Draumur hans hefir rætzt: hann flýgur!
Ungmennafélagar! Þótt oft sé þungt yfir hugum
okkar og okkur finnist oft illl útlilið — skýin séu
hæði þung og svört -—- þá skuluin við sanil muna,
að fyrir ofan skýin er himininn ávalt heiður og lilár.
Við fljúgum upp í heiðríkjuna!
Kveðja.
Það varð mér til ógleymanlegrar ánægju, er fjölmargir vin-
ir mínir og félagar gerðu mér fagnaðarríkt fimmtugsafmæli
mitt, með kveðjum sínum og óskum, dýrmætum gjöfum og
öðrum góðum kostum. Var meginþorri þessara vina minna
ungmennafélagar — félagar mínir — bæði frá fyrri árum og
síðari. Veit eg og, bæði af kveðjum og bréfum, er mér síðar
hafa borizt, að enn fleiri vildu hafa sýnt mér sömu vinsemd,
hefði þeim þá kunnugt verið og getað til mín náð.
Mér sýnist því viðeigandi — með því Skinfaxi hefir og lát-
ið þessa getið — að eg biðji hann að flytja öllum þcssum
vinum minum kveðju mína og þakkir.
Ekki er hér auðið nöfn að telja. En einna skyldast finnst
mér að minnast þeirra fyrstu félaga minna heima í Önundar-
firði, og þar með jafnframt þeirra mörgu, ágætu félaga minna
í hinum eldri ungmennafélögum í Reykjavík (U.M.F. Reykja-
víkur, U.M.F. Iðunn). Og síðan félaganna hér vestra, nú um
langt árabil: Félaga minna hér á ísafirði, í U.M.F. Árvakri, og
yfirleitt í Ungmennasambandi Vestfjarða. Þeim mönnum öll-
um, er eg átti sæti með í sambandsstjórn Ungmennafélags ís-
lands, ber og sízt að gleyma. Þá eru og margir fulltrúar sam-
bandsþinganna mér í minni, og frá ýmsum öðrum samkom-
um. Og ennfremur eru ótalmargir víðsvegar um land, er eg
naut ánægjulegrar kynningar af, þau 9 ár, er eg var sam-
bandsritari, og er eg hafði Skinfaxa með höndum.
Öllum þessum vinum mínum og félögum, konum og körlum,
sendi eg nú hjartanlega kveðju mína, með einlægum þökkum
og öllum góðum óskum.
Biðja vil eg um leið, að eigi verði þessi orð mín skilin á
5*