Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1998, Page 100

Náttúrufræðingurinn - 1998, Page 100
 svo háðar fjöruskilyrðum að þær finnast ekki nema þar (Agnar Ingólfsson 1975). Þær hafa með öðrum orðum aðlagast svo fjörulífi að þær ráða ekki lengur við aðstæður annars staðar. Þessi aðlögun hefur vafalítið átt sér stað í Evrópu löngu áður en tegundirnar námu land hér. Þær tegundir sem fundust á sniðunum tveimur vaxa sumar hverjar í þurru landi annars staðar, aðrar í votlendi, en aðeins ein tegund getur talist eiginleg vatnategund. Það er fléttan Dermatocarpon rivulorum, þótt hún vaxi sums staðar við aðstæður þar sem hún er sjaldan á kafi. Örfáar þessara tegunda vaxa stundum við efstu mörk sjávarfjöru, en engin þeirra virðist sækja sérstaklega í slíkt umhverfi. Þurrlendisteg- undir eru einkum áberandi í efri hluta fjörunnar en votlendistegundir ríkjandi um neðri hlutann. Beltaskipting gróðurs á snið- um þessum er mjög augljós; hver tegund vex aðeins á takmörkuðum hluta fjörunnar (3. og 4. mynd). Aferð hinna ýmsu tegunda er misjöfn og má jafnvel úr fjarlægð greina nokkur lárétt belti á klöppinni. A klöppinni með 71 ° halla eru þrjú meginbelti greinileg- ust (5. mynd): Neðst er dökkt belti þar sem bláþörungar (Nostoc) og kísilþörungar eru ríkjandi. Um miðbikið er grænt belti þar sem mosar eru allsráðandi en efst eru það fléttur sem lita klöppina gráa. Við nánari athugun má auðveldlega greina mosabeltið í tvö minni belti sem hafa ólíka áferð. Á hallaminni klöppinni eru meginbeltin hins vegar þessi (6. mynd): Neðst er dökkt kísliþörungabelti, þá belti myndað af háplöntum, einkum túnvingli, þvínæst belti af mosum og þar fyrir ofan fléttubelti. Ofan við fléttubeltið er svo þykk motta af grámosa (Rhacomitrium lanuginosum), en hann nær ekki svo langt niður að hann fari nokkurn tíma á kaf. Hallinn á þessari klöpp er svo lítill að jarð- vegur hefur myndast á dálitlum kafla ofar- lega í fjörunni, og á því svæði eru túnving- ullinn og aðrar háplöntur ríkjandi. Athyglisvert er að bera beltaskiptingu og tegundasamsetningu saman við það sem sést í sjávarfjörum. Draga má fram muninn á eftirfarandi hátt: Margar tegundir í sjávar- fjöru eru einskorðaðar við fjöruumhverfi, en það á ekki við neina tegund í fjöru Brunn- tjarnar eins og áður segir. Mjög fáar tegund- ir í sjávarfjöru eru ættaðar af landi, lang- flestar úr sjó. Nánast allar tegundir í fjöru Brunntjarnar vaxa hins vegar jafnframt á landi; aðeins ein vatnategund hefur fundist þar. Tegundafjölbreytni í sjávarfjöru minnk- ar þegar nær dregur landi, en í fjöru Brunn- tjarnar eykst tegundafjölbreytnin upp á við. Tvær meginskýringar eru á þessum mun: 1. Sjávarföll hafa verið frá alda öðli, um heim allan, og tegundir, hvort sem þær eru ættaðar úr sjó eða af landi, hafa haft langan tíma og ótal tækifæri til að aðlagast hinum sérstöku lífsskilyrðum í sjávar- fjörum. Lífverur hafa á hinn bóginn tæpast fengið tækifæri til að aðlagast fjörulífi í fersku vatni, þar eð sjávarföll í fersku vatni eru nánast óþekkt og Brunntjöm og ná- grannatjamir hennar em mjög ung fyrirbæri. 2. Landlífverur þola betur að fara á kaf í fersku vatn en í sjó. Þær eru vanar fersku vatni, bæði sem raka í jarðvegi og úrkomu, en fari þær á kaf í sjó lenda þær í vanda með lífstörf sem snerta jafnvægi milli salts og vökva í líkamanum. Að svo stöddu er litlu hægt að slá föstu um þá umhverfisþætti sem afmarka út- breiðslu einstakra tegunda á hraunklöppum við Brunntjörn. Líklegt er þó að þurrkur stöðvi útbreiðslu margra votlendistegunda upp ,á við, en langvarandi kaffæring með tilheyrandi öndunarvandamálum getur aftur á móti gert sumum tegundum erfitt fyrir og sett útbreiðslu þeirra skorður niður á við. Hallinn á hraunklöppum þeim sem athug- aðar voru er það mikill að jarðvegur myndast lítt eða ekki. Háplöntur eru því fáar. Annars staðar við tjörnina hefur hins vegar átt sér stað veruleg jarðvegsmyndun og er há- plöntugróður þar ríkjandi. Athyglisvert væri að kanna tegundasamselningu og dreifingu plöntutegunda við slík skilyrði en það hefur ekki verið gert ennþá. Dýralíf Brunntjarnar er lítt kannað. Þó hefur þar árum saman verið leitað fjöruflóa (marflóa) af ættkvíslinni Gammarus og 258
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.