Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1998, Síða 100

Náttúrufræðingurinn - 1998, Síða 100
 svo háðar fjöruskilyrðum að þær finnast ekki nema þar (Agnar Ingólfsson 1975). Þær hafa með öðrum orðum aðlagast svo fjörulífi að þær ráða ekki lengur við aðstæður annars staðar. Þessi aðlögun hefur vafalítið átt sér stað í Evrópu löngu áður en tegundirnar námu land hér. Þær tegundir sem fundust á sniðunum tveimur vaxa sumar hverjar í þurru landi annars staðar, aðrar í votlendi, en aðeins ein tegund getur talist eiginleg vatnategund. Það er fléttan Dermatocarpon rivulorum, þótt hún vaxi sums staðar við aðstæður þar sem hún er sjaldan á kafi. Örfáar þessara tegunda vaxa stundum við efstu mörk sjávarfjöru, en engin þeirra virðist sækja sérstaklega í slíkt umhverfi. Þurrlendisteg- undir eru einkum áberandi í efri hluta fjörunnar en votlendistegundir ríkjandi um neðri hlutann. Beltaskipting gróðurs á snið- um þessum er mjög augljós; hver tegund vex aðeins á takmörkuðum hluta fjörunnar (3. og 4. mynd). Aferð hinna ýmsu tegunda er misjöfn og má jafnvel úr fjarlægð greina nokkur lárétt belti á klöppinni. A klöppinni með 71 ° halla eru þrjú meginbelti greinileg- ust (5. mynd): Neðst er dökkt belti þar sem bláþörungar (Nostoc) og kísilþörungar eru ríkjandi. Um miðbikið er grænt belti þar sem mosar eru allsráðandi en efst eru það fléttur sem lita klöppina gráa. Við nánari athugun má auðveldlega greina mosabeltið í tvö minni belti sem hafa ólíka áferð. Á hallaminni klöppinni eru meginbeltin hins vegar þessi (6. mynd): Neðst er dökkt kísliþörungabelti, þá belti myndað af háplöntum, einkum túnvingli, þvínæst belti af mosum og þar fyrir ofan fléttubelti. Ofan við fléttubeltið er svo þykk motta af grámosa (Rhacomitrium lanuginosum), en hann nær ekki svo langt niður að hann fari nokkurn tíma á kaf. Hallinn á þessari klöpp er svo lítill að jarð- vegur hefur myndast á dálitlum kafla ofar- lega í fjörunni, og á því svæði eru túnving- ullinn og aðrar háplöntur ríkjandi. Athyglisvert er að bera beltaskiptingu og tegundasamsetningu saman við það sem sést í sjávarfjörum. Draga má fram muninn á eftirfarandi hátt: Margar tegundir í sjávar- fjöru eru einskorðaðar við fjöruumhverfi, en það á ekki við neina tegund í fjöru Brunn- tjarnar eins og áður segir. Mjög fáar tegund- ir í sjávarfjöru eru ættaðar af landi, lang- flestar úr sjó. Nánast allar tegundir í fjöru Brunntjarnar vaxa hins vegar jafnframt á landi; aðeins ein vatnategund hefur fundist þar. Tegundafjölbreytni í sjávarfjöru minnk- ar þegar nær dregur landi, en í fjöru Brunn- tjarnar eykst tegundafjölbreytnin upp á við. Tvær meginskýringar eru á þessum mun: 1. Sjávarföll hafa verið frá alda öðli, um heim allan, og tegundir, hvort sem þær eru ættaðar úr sjó eða af landi, hafa haft langan tíma og ótal tækifæri til að aðlagast hinum sérstöku lífsskilyrðum í sjávar- fjörum. Lífverur hafa á hinn bóginn tæpast fengið tækifæri til að aðlagast fjörulífi í fersku vatni, þar eð sjávarföll í fersku vatni eru nánast óþekkt og Brunntjöm og ná- grannatjamir hennar em mjög ung fyrirbæri. 2. Landlífverur þola betur að fara á kaf í fersku vatn en í sjó. Þær eru vanar fersku vatni, bæði sem raka í jarðvegi og úrkomu, en fari þær á kaf í sjó lenda þær í vanda með lífstörf sem snerta jafnvægi milli salts og vökva í líkamanum. Að svo stöddu er litlu hægt að slá föstu um þá umhverfisþætti sem afmarka út- breiðslu einstakra tegunda á hraunklöppum við Brunntjörn. Líklegt er þó að þurrkur stöðvi útbreiðslu margra votlendistegunda upp ,á við, en langvarandi kaffæring með tilheyrandi öndunarvandamálum getur aftur á móti gert sumum tegundum erfitt fyrir og sett útbreiðslu þeirra skorður niður á við. Hallinn á hraunklöppum þeim sem athug- aðar voru er það mikill að jarðvegur myndast lítt eða ekki. Háplöntur eru því fáar. Annars staðar við tjörnina hefur hins vegar átt sér stað veruleg jarðvegsmyndun og er há- plöntugróður þar ríkjandi. Athyglisvert væri að kanna tegundasamselningu og dreifingu plöntutegunda við slík skilyrði en það hefur ekki verið gert ennþá. Dýralíf Brunntjarnar er lítt kannað. Þó hefur þar árum saman verið leitað fjöruflóa (marflóa) af ættkvíslinni Gammarus og 258
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.