Andvari

Volume

Andvari - 01.10.1960, Page 35

Andvari - 01.10.1960, Page 35
andvaiii VÆRINGJAR 225 keisarans og hafa veg og vanda af sam- skiptum Væringja við ríkisvaldið. Fvrir nokkrum árum fannst í Konstantínópel blýinnsigli með svofelldri áletrun: „Inn- sigli hins háæruverðuga stórtúlks Vær- ingja, Mikaels". Há embætti, margvíslegar virðingar, auðlegð og lystisemdir Konstantínópel- borgar, sem var París þeirra tíma, megn- aði ekki að svæfa þrá Væringja eftir bin- um fjarlægu heimkynnum sínum og óskir þeirra um að mega hverfa heim. Til marks urn þetta er meðal annars það, að sagnaritarar segja frá mörgum ástarævin- týrum Væringja með býzönzkum konum, en ekki giftingum. Líklegt er, að keisar- inn hafi lagt bann við slíku, af ótta við að Væringjar færu þá að eignast bú og börn og misstu við það hernaðarhugann og gerðust ófúsari til að sendast út um alla Evrópu til að berjast. Ef til vill vildu þeir sjálfir ekki kvænast, annaðhvort af því að þeir áttu fjölskyldu heima eða ætluðu sér að hverfa heim og vissu, að grískar konur myndu trauðar til að fylgja þeim norður í fjarskann. Víst er að fjöldi Væringja hvarf úr þjónustu keisarans, þegar þeir voru orðnir vel loðnir um lófana. Þeir héldu á brott og létu berast yfir meginland Evrópu og komust loks til heimkynna sinna á Norðurlöndum. Þar sögðu þeir sögur um hetjudáðir sínar, og ómurinn af þeim frásögnum heyrist 1 fornum norrænum sögum. En auðlegð þeirra og ævintýralegar sögur um stríð og ástir freistuðu nýrra ungra Skandínava til að leita til hinnar sagnfrægu „Tsari- grad“, Miklagarðs sem þeir svo nefndu, borgar keisarans með furðulegum höllum og óþrjótandi gulli. Þannig héldu ungir nienn frá Norðurlöndum áfram að streyma inn í Væringjahersveit keisarans, svo að stofninn hélzt við, þótt margir sneru heim. Það er merkilegt, að slíkt skyldi geta átt sér stað öldum saman. Norðurlandamenn reyndust óbrigðul uppspretta trausts og halds fyrir býzanzka heimsveldið, enda var það þeim aftur á móti ótæmandi brunnur auðs og ævin- týra. Vér skulum nú aftur snúa að hetju þeirri, sem nefnd var að upphafi máls, Idaraldi harðráða, norska konungssynin- um, sem síðar varð konungur sjálfur. Hér skal ekki fjölyrt um það, hvað þessi Haraldur var eða hvað hann gerði á Norðurlöndum. Ég læt nægja að skýra frá því, sem við viturn um hann í Grikk- landi, um ævi hans og afrek í fjarlægum löndum austursins. Sá fróðleikur er að mestu leyti úr norrænum heimildum. Kunnugt er úr fornum sögum, að þessi hetja, Elaraldur harðráði, hinn hraustasti meðal hraustra, sonur Sigurðar sýr, hélt í austurveg eftir margar frækilegar orust- ur árið 1030, eftir fall Ólafs konungs á Stiklarstöðum, þar sem Idaraldur sjálfur særðist. I austurvegi leitað hann hælis hjá norrænum ættingjum sínum í fursta- dæmum Rússlands. Þar lendir hann að sjálfsögðu í ástarævintýrum með rússn- eskum konungsdætrum, en heldur síðan alfaraleið norrænna stríðsmanna suður á bóginn og til Býzanz og ræðst í þjónustu keisarans. Fyrir fræknleika sakir og ætt- göfgi eru honum von bráðar boðnar miklar virðingar og hann verður foringi Væringjasveitarinnar. Orð fór af afreks- verkum hans í öllu heimsveldinu, í Asíu, Afríku, og sérstaklega á Sikiley, þar sem hann bar sigurorð af múhammeðskum Serkjum í átján orustum. Síðar fór hann pílagrímsferð til Jórsala, en kom loks aftur til Miklagarðs og lagði sig eftir ást- um hinnar rosknu keisaradrottningar Zóe. Idins vegar varð hin fagra unga frænka drottningarinnar María ástfangin af hon- urn og baðst þess árangurslaust að mega giftast honum. Drottningin verður mjög reið og lætur hneppa Harald í fangelsi, 15

x

Andvari

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.