Andvari - 01.01.1950, Síða 11

ANDVARI
7
Páll Eggert Ólason
Þóru var Valgerður Jónsdóttir, Arnbjörnssonar stúdents, Runólís-
sonar. Þóra átti síðar Vigfús Bjarnason frá Búðum. Hún lézt 10.
apdl 1905 í Ólafsvík, á áttræðisaldri.
Oli Þorvarðsson fór ungur til föður síns og ólst upp með
honúm og stjúpu sinni á Kalastöðum. Eftir lát föður síns fór
Oli til Reykjavíkur og hóf að nema steinsmíði hjá Sverri Run-
ólfssyni. En eigi varð dvöl hans mjög löng í Reykjavík að því
stnni. Réðst hann í vist hjá Þorvaldi presti Bjarnarsyni á Reyni-
völlum í Kjós og síðar á Melstað. Um þessar mundir var Guðrún
Eyjólfsdóttir Waage í dvöl á Meðalfelli í Kjós. Kynntust þau Óli
og felldu hugi saman. Hélzt tryggð þeirra í rnilli um allmörg
ár. Undi Óli eigi nyrðra, á Melstað. Eftir eins árs dvöl þar flutt-
ist hann aftur til Reykjavíkur og tók að vinna að iðn sinni að
nýju. En um þær mundir sem Páll Eggert fæddist, skildu leiðir
þeirra Óla og Guðrúnar Eyjólfsdóttur að fullu. Óli fluttist til
Mjóafjarðar árið 1885 og átti heima þar eystra fram yfir alda-
m°t- Hann kvæntist Jóhönnu Karelsdóttur, ættaðri úr Árnes-
sýslu, en hún lézt eftir fárra ára sambúð þeirra. Lifðu liana þrjár
dætur þeirra hjóna: Kristín, frú í Reykjavík, Karólína Guðríður,
ólst upp bjá Gísla kaupmanni Hjálmarssyni, dó ógift, og Rann-
ýeig, dó einnig ógift. Börn Óla með Ragnhildi Ólafsdóttur voru
Ogmundur Kristinn, lézt á Vífilsstaðahæli, rúmlega þrítugur,
ókvæntur, og Ólafía Ingibjörg, frú í Reykjavík. Síðustu æviár
sín átti Óli heima í Reykjavík og stundaði ýmist sjómennsku
eða landvinnu. Hann drukknaði af fiskiskipinu „Isabella" 29.
apríl 1911.
Að kunnugra manna sögn var Óli Kr. Þorvarðsson ágætum
hæfileikum búinn, eins 02 verið höfðu faðir hans 02 afi, að-
'aramaður til hvers konar starfa á sjó og landi, en eigi að því
skapi fastur í ráði, enda ölkær um of. Reyndist honum og ver-
aldargengi valt og gæfa móthverf á marga lund. Síra Þorvaldur
Jakobsson frá Sauðlauksdal, sem var Óla samtíða á Reynivöllum
°g Melstað, segir að hann hafi verið skemmtilega gáfaður og val-