Andvari - 01.01.1937, Blaðsíða 67

Andvari
Mídas konungur vorra tíma
63
áþreifanlegt gaf í aðra hönd, hvorki meiri mat né drykk,
betra húsnæði né aðrar þarfir. Englendingar og Hollend-
■ngar voru ekki eins voldugir og Spánverjar og urðu
þess vegna að láta sér nægja þær nýlendur, sem nú eru
austurfylki Bandaríkjanna, en þá almennt fyrirlitin af því,
að þar varð ekki grafið gull úr jörðu. En lönd þessi
hafa engu síður reynzt óendanlega miklu verðmætari
uPPsprettur auðs og arðs en gulllönd hins nýja heims,
sem voru svo eftirsótt á dögum Elísabetar drottningar.
Þó að þetta sé hin hversdagslegustu söguleg sannindi,
uirðist það vera ofraun vitsmunum allra ríkistjórna að hafa
Þau til leiðbeiningar við úrlausnir vandamála nútímans. Á
íjárhagsmál hefir æfinlega verið litið á hinn andhælis-
le8asta hátt og aldrei fremur en nú á tímum. Það, sem
Serðist í þessum efnum við lok ófriðarins mikla, var sltk
^iarstæða, að erfitt er að trúa því, að hlutaðeigandi
r>kjum hafi verið stjórnað af fullorðnum mönnum og
keilum á geðsmunum. Menn vildu ná sér niðri á Þýzka-
tandi, og hin viðurkennda aðferð til þess var að gera
tað skaðabótaskylt. Og svo var gert. Látum það vera.
En upphæðin, sem Þýzkalandi var gert að greiða, var
langtum hærri en nam öllu gulli Þýzkalands, eða jafnvel
öllu gulli veraldarinnar. Það var þess vegna stærðfræði-
e9Ur ógerningur fyrir Þjóðverja að inna skaðabæturnar
höndum öðruvísi en í vörum. Þeir urðu að borga í
vörum eða alls ekki.
Þegar hér var komið sögu, rönkuðu ríkisstjórnirnar
SKyndilega við sér og minntust þess, að vant er að miða
velmegun þjóðar við það, sem útflutningur hennar nemur
^etru en innflutningurinn. Þegar land flytur meira út en
p0’ er sagt, að verzlunarjöfnuður þess sé hagstæður.
...n kið gagnstæða á sér stað, er sagt, að verzlunar-
lófnuðurinti s£ óhagstæður. Með því að dæma Þýzka-