Andvari - 01.01.1937, Blaðsíða 118

114
Dagsetning Stiklastaðaorusfu.
Andvari
kæmist hév í mótsögn við sjálfan sig, þar sem hann hefir
haldið því fram, að Olafur konungur hafi fallið 1029 árum
eftir Krists burð — og þó í sömu andránni, að það hafi
orðið miðvikudaginn 29. júlí. En hér er ekki að ræða
um neina mótsöan. Theodoricus gerir ekki annað en
að taka upp úr sinni heimild orðin >1029 vetr«, en um-
ritar 209 næturnar, sem umfram eru, í >quarto Kal.
Augusti«, og verður þá niðurstaðan hin sama; hann held-
ur, með öðrum orðum, fast við tímabil heimildar sinnar
milli Krists burðar og dauða Olafs konungs, en hafnar
mánudeginum og leggur þannig sérstaka áherzlu á það,
að 29. júlí 1030 hafi verið miðvikudagur.
Það er auðvitað mál, að dánarár Olafs helga, 1030,
hafi þegar frá öndverðu verið kunnugt lærðum mönnum.
Vér sjáum því, eins og vænta mátti, að dánardægur
konungs er rétt árfært hjá Ara Þorgilssyni og engilsax-
neskum annálsriturum á elleftu öld. Því eftirtektarverðara
er það, að einmitt í hinni norsku helgisögu um Olaf,
sem er vafalaust upphaflega rituð af klerkum við Olafs-
kirkju sjálfa í Niðarósi, skuli dánarár konungs vera sett
1028.12) Því miður vitum vér ekki, hvaðan höfundi helgi-
sögunnar er komin heimild fyrir þessu ártali, enda skiptir
það ekki miklu máli í þessu sambandi. Það sem hér
skiptir máli er hitt, að árið 1028 er það árið næst 1030, sem
29. júlí kemur á mánudag. Þetta er orsökin til þess, að
heimildarmaður helgisögunnar hefir sett árið 1028 í stað
1030. Eins og Theodoricus og höfundar Ágrips og Olafs-
sögu hefir hann þekkt og notað tímaákvæðið: mánudag-
inn 1929 vetrum og 209 nóttum eftir Krists burð, og
þannig valið þriðju skýringuna, sem getið er hér að fram-
an: að sleppa ártalinu 1030. Því næst hefir svo helgisögu-
höfundurinn eða einhver afritari, sem líklegra er, bætt
því við, eftir annari heimild, að Ólafur konungur hafi