Andvari - 01.01.1880, Blaðsíða 177
og tímatal.
171
hér, að segja betr frá, hvernig á því stendr í raun og
veru. Set eg heldr strax til samanburðar hið íslenzka
ártal, eins og það enn er, og æfmlega hefir verið síðan
fyrst eru tii sögur af því:
1. Heyannir....... 30 dagar,
2. Tvímánuðr...... 30 —
3. Haustmánuðr... 30 —
4. Gormánuðr...... 30 —
5. Ýlir........... 30 —
6. M ö r s u g r.. 30 —
7. Þorri.......... 30 —
8. Gó (Góa)....... 30 —
9. Einmánuðr...... 30 —
10. Harpa.......... 30 —
11. Skerpla........ 30 —
12. Sólmánuðr...... 30 —
A u k a n æ t r. 4 —
Á r i ð a 111............. 364 dagar.
Yfiriit, þetta sýnir skjótt, að hér er hin mesta
líking í alla staða, og kemr það enn betr fram, ef
þýðing mánaðanafnanna, sem flest eru af nöfnum goðanna
dregin, er borin saman við það, sem ráða má af
Grímnismálum, hverjum guði hver mánuðr hafi verið
helgaðr á Norðrlöndum í fornöld. Munrinn er að eins
sá, að aukadagar eiu hjá oss einum degi færri, enn hjá
Egyptum, og hefir áðr verið sýnt, að það mún að eins
vera vikutalinu að kenna, svo iíldegt er ársskipanin hafi
í upphafi verið alveg hin sama á báðum stöðum. Spyri
menn nú, hvernig á þessari merkilegu líkingu standi, þá
er ei nema tvennu til að svara, því annaðhvort er, að
Norðrlandabúar verða að hafa fengið sitt ártal beiniínis
eða óbeinlínis frá Egyptum sjálfum, eða það er fyrir
öndverðu komið til beggja úr sama stað, sem þá gelr
hvergi verið að leita nema einhverstaðar i Miðasíu.