Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 112
ir vegna sinnaskipta eins stórmennis. Upp af samfundi
þessum spratt fyrsta kínverska trúboðsfélagið, sem tókst
á hendur trúboð í „ónumdu“ fylki með kinverskum starfs-
mönnum fyrir kínverska peninga. Og áður en fylkisstjór-
inn fluttist úr landi, sem sendiherra, auðnaðist lionum
að vekja stóriðjuhöldinn, sem fyr um getur, til andlegs
lífs og kristinnar trúar.
Þessi Ivínadvöl Franks er enn í fersku minni manna-
um víða veröld, er starfa að kristniboðsmálum. Lewis.
heitinn biskup í Kína gaf því starfi Franks og félaga
hans þann vitnisburð, að gildi þess fyrir kínverska og
aðkomna kristniboðsleiðtoga væri meira en nokkurar
annarar einstakrar hreyfingar í þau 28 ár, sem hann hafði
verið í Kína.
II.
VAR SEM LEIÐ FRANKS LIGGUR, skilur hann eftir
J-A i sporum sinum umbreytta menn af öllum þjóðum
og stéttum, sem svo aftur verða honum til fyrirgreiðslu í
starfi annars staðar — eins og t. d. drengurinn Viktor..
Setjið yður fyrir sjónir Kanchenjunga-fjallgarðinn i jör-
munfjöllum Himalaju, — líkust hvítum tjöldum, hang-
andi niður af himnum ofan. í undralandi þessu voru einu
sinni sem oftar sumarbúðir fyrir menntaskólapilta og var
þar margur, er „ber var á balci, nema sér bróður ætti“.
Einn af starfsmönnunum var kennari við kunnan ensk-
an heimavistarskóla í Indlandi. Rað hann Frank að að-
stoða sig við dreng nokkurn að nafni Viktor, sem var
stóri gikkurinn í þeirri veiðistöð. Viktor fékkst ekki til
að taka þátt í kvöld- og morgunbænum, en kaus held-
ur að læðast um og rykkja upp tjaldhælum og skemmta
sér með fleira móti á annarra kostnað. Kennararnir höfðu
rælt málið sín á milli og komið sér saman um, að hann
yrði að hverfa heim; þó slcyldi, sem siðustu tilraun, biðja
Frank að tala við hann.
„Hafið þið talað við strákinn?“ spurði Frank.
„Ónei, en við höfum borið okkur saman um hann.“
254
JÖRÐ-