Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 136

sker og boða með körlunum á Breiðafirði, púlað með
vinnuþrælum gamallar selstöðuverzlunar i Vestmanna-
eyjum, verið kaupamaður i rosatíð hjá kotkarli i Rang-
árvallasýslu, — þekkir með öðrum orðum fólkið á ís-
landi, eins og það er i starfi sínu og önn, harðneskju
sinni og drenglund, mætti sínum og takmörkunum, —
hann þarf að liafa lengi verið handjárnaður alþingis-
maður á íslandi, eða ratað í einhverja aðra herfilega og
sáldrepandi raun og ógæfu, til þess að hann viti ekki,
að þessu fólki er alveg óliætt um framtið sína og fram-
tið landsins, ef það er ekki leitt fyrir hamra af gjörn-
ingamönnum eða hrakið úr götu með ofbeldi. Það, sem
ísland og íslenzka þjóðin er til þessa dags, er hún fyrir
starf þessa fólks, ósérplægni þess og hyggindi. Þvi, sem
vér fáum borgið út úr þessu nornaveðri stundargróðans,
verðbólgunnar, viðskiptasótthitans og menningarhrunsins,
verður borgið fyrir bandfestu og ró þessa fólks, eins og
jafnan endranær. Eins og beitt og blikandi egg munu
atburðir komandi tíma skipta fólkinu i þessu landi i tvo
liópa, tvær fylkingar, eins og miklir örlögskapandi at-
burðir liafa jafnan gert. Annarsvegar þá, meðal verk-
legi’a og andlegra starfsmanna þjóðarinnar, sem standa
munu uppi í leikslok, afvegaleiddir, blekktir, rúnir og
vonsviknir, en með óbrotinn lífsvilja, — liinn græni meið-
ur. Hins vegar sótthitalýður stríðsöfganna með hinn visn-
aða lífsvilja, sem heimtar meiri blekkingu, fleiri hrsev-
arelda, fjörugri dauðadans, — hið fúna tré. Aði'ir alls
gáðir eins og á degi, tilbúnir að leggja í brattann, byi’j3
á ný að læra af reynslunni og greiða skuld sína við lífi^
eins og skilamaður. Hinir eins og bálfrotaður svallax’i
eftir glaumsama nótt, sem kvíðir deginum eins og dauða
sínum, af því að hann veit, að hann á þar ekki heima,
tílbúinn að byrja nýtt undanhald undan kvöðum lífsins.
Aðrir fámálir eins og þeir, sem vita, að þeirra bíður toi’-
unninn starfi, sem þeir munu þurfa að kosta sér öllum til-
Hinir hávaðasamir i ræðu og riti, steigurlátir og ósvifn11
eins og þeir, sem vita, að lífsgrið þeirra sem afætur og
278 " jöbð