Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 91

geti komið til mála; ég er hrædd um, að rófur með kaffinu, í
staðinn fyrir sykur, geri aldrei mikla lukku. Það er víst örugg-
ast, að hætta alveg að neyta sykurs. Sumir drekka að vísu kaffi
sykurlaust og segja meira að segja, að það sé betra þannig, en
ég get ekki fellt mig við það; ekki ennþá að minnsta kosti. Ann-
ars getur það svo sem verið, að kaffið sé ekki mikið hollara en
hvíti sykurinn. Að minnsta kosti er það algerlega dauð neyzlu-
vara. Það er búið að murka allt lifið úr blessuðum kaffibaunun-
um. Þar að auki er kaffi varhugaverður drykkur, eflir því sem
læknar segja, sérstaklega náttúrulæknar, þvi þó að það virðist
hressandi, vekjandi og upplifgandi, þegar maður er niðurdreginn,
þá liggur Níðhöggur við rætur lífstrésins; i hverjum kaffibolla er
nefnilega svo og svo mikið af kaffieitri, „koffeininu“. Kannske væri
Það skömminni til skárra að borða gromsið, en fleygja kaffiskólp-
inu. En ekki get ég nú samt sagt, að mig langi i það.“
„Þú hefir nú vafalaust nokkuð til þíns máls, heillin mín, innan-
nni og saman við, og skörulega hefir þú flutt erindið, eins og þín
var von og vísa, en ætli sumt sé nú ekki ofurlítið öfgakennt, sem
þú segir, svona á köflum? Auðvitað þykist ég ekki vera dómbær
unj þessi mál, og því miður virðist svo, sem skoðanir hinna sér-
fróðu, heilsufræðinga og lækna, séu dálítið sundurleitar, en ég
hi'gg, að flestir þessara manna telji mikla kaffi- og sykur-neyzlu
skaðlega, en svo er það misjafnt eftir eðlisfari einstaklinga og öðrum
ástæðum, hvað kalla megi mikið.“
„Nú, já, hvað myndir þú telja hóflega kaffi- og sykurneyzlu fyrir
mig t. d.?“
„Ef þú hefir ekki drukkið kaffi í dag, og jafnvel þó að þú haf-
lr drukkið einn bolla í morgun, þá geturðu verið viss um, að þú
matt drekka einn vænan bolla af kaffinu því arna, sem er í meðal-
hr'gi sterkt, og jafnvel tvo bolla, án þess að það hafi nokkur skað-
leS áhrif á þig, — þú hefir víst ekki, að því er mér skilst, bilað
neitt á heilsunni nýlega. En ef þú vilt vera alveg viss í þinni sök,
Þá drekktu ekki meira en þrjá bolla á dag.
Um sykurinn er það að segja, að læknar munu yfirleitt telja
hann í sjálfu sér skaðlausan til manneldis, en hann er bætiefna-
lans, þó að hann sé duglegur og ódýr orkugjafi, og verður þess
Vegna að vera svo takmarkaður hluti hinnar daglegu fæðu, að bæti-
efnaþörfinni verði fyllilega fullnægt með öðrum mat.
Ug held, að yfirleitt sé sykurskammturinn, sem hin háu stjórn-
nivöld hafa úthlutað okkur, nægilega mikill, og jafnvel, að það sé
vlssara fyrir okkur kvenfólkið, ekki sízt þær, sem eru i feitara
lagi, eins og ég, vera heldur neðan við skammtinn; en þú, bless-
up> ert svo grönn, að þér er alveg óhætt að nota þinn skammt að
Vlðbættum aukaskammtinum. Og því máttu trúa, að ekki siglir þú
jörð 233