Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 117
OKKRUM VIKUM SEINNA var Frank staddur í vina-
"h' hóp í heimaborg Viktors, og var honum boðið í
bilferð. En hann svaraði þvi til, að hann ætlaði heldur
að vera kyr í borginni og reyna að hafa uppi á strák-
bng, sem hefði tekið verulega fallegum sinnaskiptum.
Ocstgjafa hans virtist það nú lieldur rýr áætlun á heit-
um degi. En Frank fór i skólann og spurðist fyrir um
Viktor, og má nærri geta, hvernig lionum hefir orðið við,
ei' hann heyrði, að stráksi væri í borgardeild Múhamm-
eðstrúarmanna að prédika fagnaðarerindið. Það kvöld
sagði Frank gestgjafa sínum alla söguna, en hann varð
®vo hugfanginn, að hann ætlaði varla að geta komið sér
1 háttinn. Þótti honum lyginni líkast, að slikt gerðist nú
a dögum. Það væri eins og í Nýja Testamentinu.
»Hví þá ekki að reyna það sjálfur?“ sagði Frank. „Menn
hungrar og þyrstir eftir að einhverjir verði til þess að
bamkvæma það.“
Oaginn eftir snæddi Frank morgunverð með Viktori
°g nokkrum félögum hans, sem hann liafði látið þetta,
er hann hafði sjálfur þegið, berast til, svo að einnig þeir
böfðu tekið sömu breytingu. —
En að nokkrum vikum liðnum, var Frank i öðrum og
Harlaeguni hluta landsins og hitti þar biskup nokkurn,
Sem hann átti að dveljast með fáeinar vikur. Fyrstu orð
lskupsins voru: „Ég þarf ekki að láta kynna vður fyrir
mér. Ég hefi séð Viktor!"
Eiskupinn bað Frank að hitta tiltekinn slúdent að máli,
er bann kæmi til Oxford. En fundur þeirra varð upphaf
’>Oxford“-hreyfingarinnar.
Lausniria á hjúskapar-gátunni er að finna í lifandi
. lshndómi. Kristur er drottinn heimilisins. Hann á að
eiga aðgang að öllu. Á þessari undirstöðu má varðveita
egurðarglýju og hugsjón tilhugalífsins.
(„Kun for Syndere“, bls. 245).
JÖRU
259