Jörð - 17.06.1941, Blaðsíða 143

Gagnrýni í gamla daga
AÁRUNUM 1872—1873 gaf Jón Ólafsson, sem allir
miðaldra menn og eldri hérlendir kannast við, út
blað, er nefndist Göngu-Hrólfr. Reyndist hann all-
tannhvass gagnrýnandi í hlaði þessu og varð niðurstað-
an sú, að hlaðið var gert upptækt, en ritstjórinn hrökkl-
aðist til Ameríku og dvaldi þar nokkur ár, og var um hríð
nefndur Alaskafari. Yér tökum hér upp þrjár smáklaus-
ur úr blaðinu að gamni, er sýna að nokkru tóninn i því
og hvernig J. Ól. leit á „ástandið“ í þá daga:
SUMARDAGURINN FYRSTI. . .. Komu milli 50 og 60
manns saman í „Glasgo\v“ þenna dag kl. 11 f.m.; voru
það lielzl stúdentar, skólapiltar, kennarar o. fl.; snæddu
menn þar morgunverð og drukku rauðvín. Yfir horðum
voru skálar drukknar, og nefnum vér af þeinx skál ís-
lands eða sunxarósk til Islaiuls; mælti ritstjóri Jón Ólafs-
son firir Jxeirri skál.Þótti lxonum sem vor „eldganxla
móðir“ væri sjúklingr; væri sjúkleikr hennar líkl. eigi
fx/shættulegur, en leiður væri liann og viðbjóðslegr, þar-
sem lcerlingin móðir vor hefði fengið, senx kallað er, ó-
hreint Iwfuð. Óskaði hann, að eigi mætti skortr verða
góðra kamha í höfuð lxenni, en sérílagi óskaði hann, að
alþing það, er haldast ætti á þessu byrjanda sumri nxætti
verða sá tjöruleppur í koll kerlingar, er upprætt gæti
mein-kvilla þennan nxeð rótum. Var nú skál drukkin eft-
ir 9-falt Iiúrra. Síðan mælti inn sami fyrir skál Jóns Sig-
urðssonar, og var lirópað margfalt (um 20-falt) húrra
firir.“
ijósi þessara tíma, — sem þrátt fyrir allar ógnir sinar
boða komu nýs dags nxeð nxikilli ábyrgð og önn —- og
nxiklu fyrirheiti, ef undanbragðalaust og af einurð og
drengskap er liorfst í augu við viðfangsefnin.
Reykjavík, 14. júní 1941.
JÖRÐ
285