Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1937, Side 98

Eimreiðin - 01.01.1937, Side 98
84 EIGN VOR í GARÐI DANA EIMREIÐIN Stöðulögin gillu hér á landi, hvað sem öllum mótmælum vorum leið, enda greiddu Danir oss árlega 60 þúsund krónur samkvæmt þeim. Mótmælin gegn stöðulögunum nægðu ekki ein, heldur þurftum vér beinlínis að geta hindrað framkvæmd þeirra. Það var svo fjarri því að vér gerðum það, að vér, þrátt fyrir hin stöðugu mótmæli, að staðaldri viðurkendum gildi þeirra með því að taka við því fé, sem oss var lagt til samkvæmt þeim. Mótmæli vor voru því ekkert nema sýndar- mótmæli, sem liöfðu sína pólitísku þýðingu, en ekkert hnekkj- andi gildi fyrir lögin. Og nú, þegar alt er um garð gengið, er þýðingarlaust og tilgangslaust að neita þessu. Hvað sem vér segjuin, hafa stöðulögin gilt hér fram til 1918. Sé oss þýðingarlaust og tilgangslaust að neita þessu, er Dönum það beinlínis ómögulegt. I3eir liafa sett lögin og þröngvað þeim upp á oss, svo að þeir verða að taka afleiðingunum af þeim. En þeir verða að taka afleiðingunum af meiru. I3að ástand íslands, sem lögin fyrst og fremst skjalfestu, að það væri óaðskiljanlegur hluti Danaveldis, var ekki nýtt; það liafði verið margskipað áður og framkvæmt í verkinu. Arið 1537 hafði Kristján III. Danakonungur numið af konungsríkið norska og innlimað það í Danmörku, en ísland var áreiðan- lega partur norska ríkisins og var því innlimað samtímis. Erfða- og einvalds-hyllingin í Ivópavogi 1662 endurtók í sjáll’u sér þessa athöfn, og landinu var eftir það stjórnað sem stift- amti í danska ríkinu. Það er því ekki hægt að takmarka ábju'gð Dana af innlimun Islands við gildistöku stöðulaganna, heldur er liún að minsta kosti takmörkuð við árið 1537, og það nægir því efni, sem liér er um fjallað. Þegar land er innlimað, fylgir því ekki yfirráðaréttur einn, heldur jafnframt þær skyldur, sem leiða al' yfirráðum, og er ein með öðrum skyldan til forsjár. Það er enginn vafi á því, að ríkisstjórn ber að liafa forsjá og umhyggju fyrir þeim löndum, sem hún ræður, og að fylgja hagsmunum þeirra allra jafnt eftir. Það er því heldur enginn vafi á því, að dönsku stjórninni hefur fram til 1918 borið l'ull skylda til þess að fylgja fram hagsmunum íslands, að svo miklu leyti sem skyldu þessari ekki liafði verið létt af henni með stjórnar- skránni 1874 og þeim breytingum, sem síðar voru á henni
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144
Side 145
Side 146

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.