Hugur - 01.01.1994, Blaðsíða 64

Hugur - 01.01.1994, Blaðsíða 64
62 Jóhanti Páll Ámason HUGUR Það er til önnur túlkun og vörn fyrir lýðræði sem er ekki eins einkennandi fyrir stjórnmálahugsun samtímans, en sem nokkrar vonir má binda við að mínu viti: Meginregla lýðræðislegra stofnana er, samkvæmt þessari túlkun, að skýra innri árekstra og togstreitu og að kveða upp úr um misvísandi gildi og sjónarhorn sem eru jafn mikil- væg fyrir sjálfsskilning stofnana og fólks. Nákvæm útlistun er ógerleg í stuttum eftirmála, en eitt klassískt dæmi og annað úr samtímanum gætu skýrt nokkur atriði. Klassíska dæmið er velþekkt — en ekki alltaf jafn vel skilið — umræða Tocquevilles um vandmeðfarin tengsl jöfnuðar og frelsis: þau standa fyrir gildisafstöðu sem er gjörólík og kunna að stangast á, og saga nútíma lýðræðis er framar öðru mótuð af gagnverkun þeirra. Löngunin til að umbreyta togstreitunni milli þeirra í stuðning — og því til að láta frelsi og jöfnuð mætast — er eins mikilvæg fyrir nútíma lýðræði og boðorðið um málamiðlun milli þeirra tveggja. Samtímadæmið sem ég tek er úr lýðræðisgreining Alain Touraines í nýjustu bók hans.16 Hann lítur á lýðræði sem síbreytilega og sífellt erfiða samþættingu þriggja lögmála: Endanlegt vald almennings (þ.e. hugmyndin um stjórnvald sem er upprunnið hjá og notað af félags- verum), mannréttindi (þau takmörk sem stjórnvaldi eru sett á grund- velli þátta sem standa utan sviðs stjórnmálanna), og fulltrúaeinkenni stjórnstofnana (sem byggir á getu félagsvera til að skýra hagsmuni sína og koma þeim til skila). Of mikil áhersla á einn þátt á kostnað annars getur ekki annað en leitt af sér fátæklegt eða afbakað lýðræði. Mögulegt er að mótmæla þessu og halda því fram að tengja megi þessi þrjú atriði við sameiginlegan grunn: hugmyndin um sjálfræði í víðum skilningi sem felur í sér tengsl þjóðfélags við stofnanir sínar líkt og tengsl einstaklinga.við hið sameiginlega vald, samfélagið og ríkið. En jafnvel þótt við föllumst á þessa mynd af sjálfræði, þá er það eftir sem áður rétt að einungis er hægt að leiða af henni reglur og boð innan tiltekinna ramma (einstaklings og samfélags, þjóðfélags og sviðs stjórnmálanna). Sérhver þeirra felur í sér sérstök vandamál og það er engin fyrirfram gefin leið til að samræma þau. Að þessu leyti er áhersla Touraines á Qölþætta formgerð lýðræðisins réttlætanleg. Ágúst Hjörtur Ingþórsson þýddi 16 Alain Touraine, Critique de la modernité (París, 1992).
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.