Búnaðarrit - 01.01.1933, Blaðsíða 54
48
BÚNAÐARRIT
af túnreikning, tekið af kúareikn. kr. 921,00, sauðfjár-
reikn. kr. 491,20 og hrossareikning kr. 122,68.
9. Seldir garðávextir kr. 80,00. Goldið af garðrækt,
tekið af sjóðreiknning.
10. Borgað vinnumanni kaup kr. 180,00. Goldið af
sjóðreikning, tekið af viðskiptamannareikning.
11. Rúðugler út í reikning kr. 6,00. Goldið af við-
skiptamannareikning, tekið af fasteignareikning.
12. Keypt skrifborð kr. 200,00. Goldið af sjóðreikn.,
tekið af húsgögnum.
13. Keyptur reiðjakki kr. 27,00. Goldið af viðskipta-
mannareikning, tekið af eiganda.
Þessi dæmi eru tekin af handahófi, en ættu að sýna
í aðaldráttum, hvernig dagbókarfærslunum er háttáð.
Athygli skal vakin á því, að orðin „tekið“ og „goldið“,
sem notuð eru í dagbókfnni, eru hvergi nærri góð, en
okkur vantar í málið góð orð, sem náð hafa festu, yfir
útlendu orðin »debet« og »credit«.
En þess ber vandlega að gæta, að „tekið“ þýðir út-
gjöld fyrir búið og „goldið“ merkir tekjur fyrir búið.
Orsökin til þess að orðin eru þó notað á þennan hátt
er sú, að viðskiptin eru skoðuð frá sjónarmiði hinna
einstöku búgreina, en ekki með tilliti til bóndans. Þegar
t. d. er keypt kjarnfóður handa kúnum, þá taka þær á
móti því og skrifast sem »tekið«, en þegar framleiðsla
þeirra (mjólkin) er seld eða gengur til matreiðslunnar,
þá gjalda þær mjólkina — láta hana af hendi, og því
skrifast það sem goldið hjá þeim, en aftur »tekið« hjá
matreiðslu eða öðrum er nota mjólkina. Þetta veldur ef
til vill nokkrum örðugleikum hjá sumum til að byrja
með, en varla til lengdar.
Athuga má, hvort rétt er fært með því að leggja
saman alla gjaldaliði annarsvegar, en alla tekjulíði hins-
vegar. Eiga þær upphæðir að vera jafn háar.
Síðar, í sambandi við uppgjör búreikninga, verður
nánar minnst á dagbókina.