Búnaðarrit - 01.01.1933, Blaðsíða 456
Þessi mál eru að vísu öll misjöfn, eins og öll önnur
mál, sem af hrútunum eru tekin. Það er kannske ekki
úr vegi að benda ykkur á það, að mikil lappa- eða
lofthæð verður stundum til þess, þegar ekki er mælt,
að hrútar eru taldir stórir, enda þótt þeir í raun og
sannleika séu það ekki. Ég hefi haft þann hrút á sýn-
ingu, sem reyndist hafa 43 cm lappahæð en ekki nema
44 cm skrokkdýpt, hann sýndist stór, en hafði bara 95
cm brjóstummál og viktaði aðeins 143 pund.
Þessu næst eru lengdarhlutföllin mæld. Kindinni er
þá skift í þrjá hluta, sem kallaðir eru framhluti eða bóg-
hluti, miðhluti eða hrygghluti, og afturhluti eða mala-
hluti, Á vel byggðri kind er þess óskað, að þessir þrír
hlutar séu allir jafnlangir, og allir sem lengstir, svo að
kindin sé sem skrokkmest. Bóghlutinn er talinn milli
lóðlínu, sem liggur niður hálsinn og jaðrar framan við
bóghnútuna og línunnar, sem bandið Iá í þegar brjóst-
ummálið var tekið, hrygghlutinn þaðan og að lóðlínu,
sem liggur niður aftast í svanginn og jaðrar við fremra
horn malanna, og malahlutinn nær svo þaðan og aftur
á tortubeinið við hliðina á rófunni. Hver hluti á að mæl-
ast lárétt. Góð mál eru það, þegar hver hluti er orðinn
29 cm, en séu þeir jafnir og kindin að öðru leyti góð,
má telja 27 cm lengd á hverjum hluta góða. 31 cm
eru lengstu jöfnuhlutföll, sem ég hefi mælt á hrút. Mið-
hlutinn er venjulega 2 cm lengri en fram- og afturhlut-
arnir, og oft 5 og upp í 10 cm lengri.
Þegar þess er óskað, að þessi hlutföll séu jöfn, þá er
það byggt á þrennu. Því fyrst, að kindin með jöfnu hlut-
föllin er, að öðru jöfnu, þurftarminni og þrifnari í fóðri
en miðlanga slápkindin. Þetta hefir sitt jafna gildi um
allt land.
Hitt er annað, að þess er krafist, að stirnaður kind-
arskrokkur, sem á að teljast fyrsta flokks vara, hafi
nokkurnveginn eða alveg rétt Iengdarhlutföll. Sé svo ekki,
er skrokkurinn annars flokks vara, og þá fæst minna