Morgunn


Morgunn - 01.12.1923, Page 83

Morgunn - 01.12.1923, Page 83
MORGUNN 20Í) verk, aC raka erindi Jesú Krists hér á jörðinni innan vé- banda kirkjunnar, skuli telja þetta mál auvirðulegt kjal. Eg er í engum vafa um, að þessi vissa, þekking ogreynsla verður áhrifameiri fyrir leitandi mannssálirnir en þetta hjal sumra prestanna um lífið í Guði, sem fer áreiðanlega fyrir ofan garð1 og neðan hjá miklum fjölda manna, og stendur jafnvel sem ráðgáta og dulrún fyrir hugskotsaugum prest- anna. sjálfra, sem eru að tala um þetta í hálftómum kirkjun- um, sunnudag eftir sunnudag. Enginn skilji orð mín SVO, sem eg vilji gera lítið úr trúartilfinningu nokkurs manns; eg er þvert á móti sannfærður um, að vissan um lífssamhand við Jesú, við Guð, er dýrmætasta eign hvers manns. En eftir því sem eg hefi kynst fleiri mönnum hef eg sannfærst betur og betur um, að mjög fáum hefir hlotnast slík trúarreynsla. Og mér finst alt tal um efni, sem fer fyrir ofan garð og neðan hjá tilheyrendunum og stendur jafnvel óljóst fyrir ræðu- manninum, sé einhver átakanlegur blindingaleikur. Stundum finst mér þelckingarhrokinn vera nokkuð sjálfbirgingslegur, én allra sjálfbirgingslegastur, þegar hann fullyrðir mikið um, hvaða leiðir gæzkuríkur faðir vor á himnum notar til að hjálpa veikum og ófullkomnum börnum sínum, sem leita hans í einlægni og sannleika. Mér var áður bent á, og sumir vina minna munu ef til vill gjöra það enn, að spurningin mín: „Hvert fórstu?“ sé óþörf. Þeim hepnaðist ekki að sannfæra mig með rökum sínum þá; þeim liefir ckki hepnast það enn. Eg lieyrði prest einusinni flytja líkræðu. Hann byrjaði með því að tala um eorgina og söknuðinn, sem nú ríkti á heimili hins látna. Því næst talaði hann um, að nú væri hinn framliðni orðinn heil- agur >og laus við ulla synd og stæði nú; með pá'lmann í hönd- nm frammi fyrir hásæti Drottins og syngi Drotni lof með herskörum hinna útvöldu. Þegar fram í ræðuna kom, hafði presturinn auðsjáanlega gleymt þessu, og var nú kominn að þeirri niðurstöðu, að hinn framliðni svæfi hinn síðasta blund og biði þess, að lúðurhljómurinn kallaði hann fram fyrir há- 14
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116

x

Morgunn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.