Morgunn


Morgunn - 01.12.1923, Síða 83

Morgunn - 01.12.1923, Síða 83
MORGUNN 20Í) verk, aC raka erindi Jesú Krists hér á jörðinni innan vé- banda kirkjunnar, skuli telja þetta mál auvirðulegt kjal. Eg er í engum vafa um, að þessi vissa, þekking ogreynsla verður áhrifameiri fyrir leitandi mannssálirnir en þetta hjal sumra prestanna um lífið í Guði, sem fer áreiðanlega fyrir ofan garð1 og neðan hjá miklum fjölda manna, og stendur jafnvel sem ráðgáta og dulrún fyrir hugskotsaugum prest- anna. sjálfra, sem eru að tala um þetta í hálftómum kirkjun- um, sunnudag eftir sunnudag. Enginn skilji orð mín SVO, sem eg vilji gera lítið úr trúartilfinningu nokkurs manns; eg er þvert á móti sannfærður um, að vissan um lífssamhand við Jesú, við Guð, er dýrmætasta eign hvers manns. En eftir því sem eg hefi kynst fleiri mönnum hef eg sannfærst betur og betur um, að mjög fáum hefir hlotnast slík trúarreynsla. Og mér finst alt tal um efni, sem fer fyrir ofan garð og neðan hjá tilheyrendunum og stendur jafnvel óljóst fyrir ræðu- manninum, sé einhver átakanlegur blindingaleikur. Stundum finst mér þelckingarhrokinn vera nokkuð sjálfbirgingslegur, én allra sjálfbirgingslegastur, þegar hann fullyrðir mikið um, hvaða leiðir gæzkuríkur faðir vor á himnum notar til að hjálpa veikum og ófullkomnum börnum sínum, sem leita hans í einlægni og sannleika. Mér var áður bent á, og sumir vina minna munu ef til vill gjöra það enn, að spurningin mín: „Hvert fórstu?“ sé óþörf. Þeim hepnaðist ekki að sannfæra mig með rökum sínum þá; þeim liefir ckki hepnast það enn. Eg lieyrði prest einusinni flytja líkræðu. Hann byrjaði með því að tala um eorgina og söknuðinn, sem nú ríkti á heimili hins látna. Því næst talaði hann um, að nú væri hinn framliðni orðinn heil- agur >og laus við ulla synd og stæði nú; með pá'lmann í hönd- nm frammi fyrir hásæti Drottins og syngi Drotni lof með herskörum hinna útvöldu. Þegar fram í ræðuna kom, hafði presturinn auðsjáanlega gleymt þessu, og var nú kominn að þeirri niðurstöðu, að hinn framliðni svæfi hinn síðasta blund og biði þess, að lúðurhljómurinn kallaði hann fram fyrir há- 14
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116

x

Morgunn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.