Búfræðingurinn - 01.01.1951, Blaðsíða 20

18
BÚFRÆÐINGURINN
í brekku, verður að ganga mjög tryggilega frá honum. Og segja má,
uð aldrei sé of vel frá hornstaurum gengið.
Það er mjög algengt að nota tréstaura sem hornstaura, einkum .
vegna þess, að steyptir staurar eru miklu dýrari. Stœrð þeirra má ekki
vera minni en sem svarar 6X6 þumlungar á kant eða að þvermáli, séu
þeir sívalir. Þá þarf að grafa minnst 3—4 fet í jörð. Gott er að negla
á þá þverslár neðst og setja síðan að þeim grjót upp úr jörð. Þá skulu
vera á þeim tvö sig, sem hafi stefnu út frá hvorri girðingarálmu. Bezt
er, að þau séu úr sléttum vír, 4—6 mm, fest efst um staurinn og grafin
þannig, að þau hafi stefnu í jörð, er myndi 45° horn við staurinn.
Stögunum skal vafið um 60—100 kg stein í um það bil eins metra
dýpt. Stögin eru svo endanlega strengd, eftir að mokað hefur verið í
sigholuna. Það er mjög nauðsynlegt að grafa sigsteinana svo djúpt
niður, að frost nái aldrei til þeirra. Hornstaurar, sem þannig er gengið
frá, geta talizt vel traustir. Skástífur eru stundum notaðar í stað sigs,
en eru lítt nothæfar, nema aflstaurar séu þá báðum megin við horn-
staurinn í 1—2 m fjarlægð, þannig að þungi girðingarinnar færist að
mestu leyti yfir á þá. Skástífur skulu líka mynda 45° horn við horn-
staurinn. Sig má nota í þessum tilfellum á aflstaurana, þótt óhentugt
þyki að nota sig á hornstaura, t. d. vegna umferðar.
5) Fjöldi strengja. Samkvæmt lögum skal fjárheld girðing vera
minnst 5 strengja, og er það algengastur strengjafjöldi. Sé vel til 5
strengja gaddavírsgirðinga vandað, er um allörugga og varanlega
girðingu að ræða. Margir hafa þó 6 og jafnvel 7 strengi. En ekki tel ég
•ástæðu að mæla með því varðandi venjulegar túngirðingar.
6) Bil milli strengja. Hæfilegt bil milli strengja má telja:
TJndir 1. streng......................... 10—10 cm
Á milli 1. og 2. strengs..................... 10—12 —
-----2.-3. — 12—18 —
— — 3.-4. — ......................... 18—25 —
----- 4.- 5. — 25—35 —
----- 5.- 6. — 30—35 —
Girðingarhæð verður þá 105 og 135 cm.
7) Strenging vírs. Vír má strengja á ýmsan hátt, t. d. með vogstöng-
um, talíum, handafli í sambandi við vírstrengingaráhöld eða klemmur.
Bezt er að strengja ejsta strenginn fyrst og festa hann á staurana, áður