Búfræðingurinn - 01.01.1951, Blaðsíða 60

Uppsögn framhaldsdeildar að Hvanneyri
26. maí 1949
Virðulegu gestir, kæru Hvanneyringar!
Það er mér sérstök ánægja og heiður að bjóða ykkur öll velkomin
hingað í dag til þess að vera viðstödd litla athöfn, þegar fyrstu íslenzku
búfræðikandídatarnir verða útskrifaðir. Sérstaklega vil ég bjóða vel-
kominn hinn virðulega öldung, Hjört Hansson á Grjóteyri hér í hreppi.
Hann er fyrsti nemandi þessa skóla og eini nemandinn hér frá vori
1889 til hausts sama ár. Hann var því í hópi þeirra búfræðinga, sem
fyrstir útskrifuðust frá bændaskólanum á Hvanneyri. Þess vegna er mér
það mikið ánægjuefni, að hann skuli ennþá vera búsettur hér í sveit-
inni, glaður og ern og geta verið hér viðstaddur, þegar þessum nýja
áfanga hefur verið náð í sögu bændaskólans hér, að útskrifa menn,
sem hafa fengið framhaldsmenntun í búfræði.
Að sumu leyti var líkt ástatt um Hjört Hansson, þegar hann sótti hér
um skólavist vorið 1889, og pilta þá, sem nú útskrifast úr framhalds-
deildinni hér. Það þurfti kjark og áræði til þess vorið 1889 fyrir tæp-
lega tvítugan ungling að byrja nám einn síns liðs við skóla, sem var
að hefja göngu sína, ekki sízt þegar ýmsir málsmetandi menn í hérað-
inu lögðu fast að honum að hætta við slíka vitleysu. Á þeim tíma voru
til margir góðir bændur og áhrifamiklir menn, sem töldu það ekki að-
eins gagnslaust að fara í búnaðarskóla, heldur væri það vísasti vegur-
inn til þess að verða að spjátrungi, er hefði það efst í huga að ganga
með hvítt um hálsinn og montprik í hendi.
Á líkan hátt var það ekki lítil vogun fyrir þá pilta, sem það gerðu,
að sækja um sæti í framhaldsdeildinni hér sumarið 1947. Þeir höfðu
þegar stundað búfræðinám í tvo vetur og eitt sumar. Um þetta nýja
framhaldsnám vissu þeir það eitt, að það skyldi standa yfir aðra tvo
vetur og eitt sumar. Um það, hvernig náminu skyldi hagað og hvernig
kennslan yrði, vissu þeir lítið, og enn minni hugmynd höfðu þeir um