Búfræðingurinn - 01.01.1951, Blaðsíða 109

BÚFRÆÐINGURINN
107
sem torf er notað eða ekki, oftast um 5 cm og eitthvað þykkra við
veggi. Þetta hey er þó að jafnaði ekki verra en það, að gefa má
það hestum og jafnvel fé, ef það er blandað öðru betra. Fargið, sem
menn nota, er nokkuð misjafnt, eða frá 2—4 lög af hnullungsgrjóti.
Það er venjulega ekki sett á fyrr en síðast, þ. e. a. s. þegar vel er orðið
sigið í gryfjunum og þær hafa verið ofl og rækilega fylltar.
í þriðja flokknum er svo aðeins eitt býli. Þar er tvibýli, og er bú-
skapurinn rekinn á samvinnugrundvelli. A síðasta sumri var heyjað
þar nokkuð á sjöunda hundrað hesta, en þar af voru um 20 þurrkaðir.
Votheysgryfjurnar eru tvær, hvor um sig 4X4X7 m að stærð, fer-
hyrndar. Allur heyskapurinn var verkaður í þessum gryfjum með
„köldu aðferðinni“, nema þeir 20 hestar, sem þurrkaðir voru. Túnið
var slegið og alhirt á 8 dögum og þá strax borinn á það tilbúinn á-
burður fyrir seinni sláttinn. Fyrri slátturinn varð um 200 hestburðir.
Eftir að honum var lokið og meðan túnið var að spretta aftur, unnu
þessir bændur að byggingum um mánaðartíma og fylltu enn fremur
aðra gryfjuna af útheyi. Var útheyið tekið bæði af valllendi og mýri,
og var nokkuð af því fornslægja. Þegar þessu var lokið, mátti hefja
seinni sláttinn á túninu. Reyndist hann svipaður að vöxtum og hinn
fyrri og var settur ofan á báðar gryfjurnar, sinn helmingurinn á hvora.
Síðan var þakið með torfi og fargið sett á, tvö lög af hnullungsgrjóti.
Þessir bændur nota einnig þá aðferð, sem áður er á minnzt: Þeir úða
vatni með garðdreifara yfir lieyið, þegar þeir hirða í sterkum þurrki
eða þegar heyið hefur þornað í meðförunum. Vothey þetta er mjög
fallegt og lyktargott, bæði taðan, útheyið og fornslægjan og sama sem
ekkert skemmt ofan í gryfjunum.
Allur fénaður búsins hefur verið fóðraður á votheyinu einu í vetur
nieð góðum árangri, að því er séð verður. En þetta er annar veturinn,
síðan byrjað var á votheysverkuninni í svona stórum stíl. Ærnar hafa
fengið 3 kg hver á dag, og er % af því taða, en lömb og hrútar hafa
fengið eins og þau vilja éta. Enginn fóðurbætir hefur verið gefinn
fénu. Kýrnar, sem mjólkandi eru, fá hins vegar 1 kg af kúafóðurblöndu
hver á dag, og þær éta 26—42 kg af votheystöðunni hver á dag. Ein
kýrin fær auk þess um 2 kg af þurri töðu á dag, en hún hefur nú í þrjá
mánuði, sem liðnir eru frá burði, mjólkað um 20 kg á dag.
Þannig eru í stórum dráttum aðferðir bænda hérna í Önundarfirði
við votheysgerðina og fóðrun með því. Bændur hér eru sammála um,