Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1945, Blaðsíða 93

HJÖRTUR THORDARSON RAFFRÆÐINGUR
71
þeim öflum er þar voru að verki.
Hneigðin að spyrja hvx og hvernig að
a^t gerist yfirgaf hann aldrei. Þessi
heilbrigða forvitni gerði hann athug-
u^an á margt, sem aðrir unglingar
Sáfu lítjijn^n gaum. Jurtarákið og
stJÖrnurnar voru sérstaklega hans
hugðarmál. Áður en hann hafði
uokkur kynni af grasafræði, tók hann
að safna grösum og að flokka þau eft-
lr eigin hyggjuviti. Á svipaðan hátt
hafði hann kynni af himintunglunum
an tiisagnar. Þannig var athygli og
hugsun að þroskast þó skólamentun
næði skamt. Þetta var einn þáttur í
þroskasögu hins útflutta drengs.
b’ú barn væri þegar hingað kom,
Setur varla farið hjá því að ferðin til
^nteríku og hin nýja heimsálfa, sem
Var eins og nýr heimur, hafi haft örv-
^ndi áhrif á hugsun og líf. Andrúms-
0 t hinnar ungu Ameríku á þeim ár-
Urtl lnnblés æskunni þá meðvitund að
ehkert væri ómögulegt. Þegar þetta
&reip þá er nóg efni var í, gat árang-
rinn orðið mikill. Þannig varð raun-
a fyrir spekingnum Steinmetz er
gað kom sem unglingur og ruddi
er braut þó kryplingur væri til efsta
var^13 * SV^r raffræðinnar. Ameríka
lö^ tæhifaeranna umfram önnur
1 hnga margra þeirra er hingað
£_emu’ °S einungis þeim opnast tæki-
Væ ln' SCm nægan stórhug til að
féll^r ^etrra’ fnn f þennan farveg
ljar ^ Hjartar Thordarsonar. Frá
efli æs^u var hann að tefla við ofur-
a^ feita úrlausnar á því sem
ig 1St 1 rihi náttúrunnar. Umhverf-
h0n ^ andi frelsisins í Ameríku er
strykm TStUðnÍn^r 1 ÞV1 að halda sitt
án m Þa^ verður varla efast að
utflut
ningsins til Ameríku hefði
honum og mörgum öðrum efnis-
mönnum verið lokuð leið til frama.
Viss atvik áttu þátt í því að glæða
hneigð hins unga efnismanns. Gömul
skræða er fjallaði um eðlisfræði og
önnur vísindi var í fórum fjölskyld-
unnar og náði tökum á hug Hjartar.
þau úrlausnarefni er þar var verið að
glíma við töluðu til hans. Þar fékk
hann fyrsta hugboð um vísindalegar
tilraunir og að eðli þeirra væri að
leggja spurningar fyrir náttúruna og
fá þeim svarað. Það varð einkenni er
fylgdi honum alla ævi að vera fund-
vís á ný úrlausnarefni og að glíma
við þau. Það var vaxtar skilyrði er
miklu réði. Ekki verða mæld þau
áhrif er uppeldi í greindri fjölskyldu
hafa haft á líf hins einkennilega vak-
andi sveins. í einangrun og kyrð
frumbýlingsáranna hefir hann ekki
farið varhluta af þeim heimilisáhrif-
um til manndóms, sem íslenskt sveita-
líf í sinni heilbrigðustu mynd hefir
lagt til í svo ríkum mæli. Þegar
skilningur á þörfum og stórhugur
fylgjast að má mikils vænta. Þó
þröng væru kjör, voru það áhrif inn-
an hans eigin fjölskyldu, sem urðu
ákvarðandi um feril hans. Systur
hans tvær höfðu sest að í Chicago.
Ingibjörg var gift þar, en Guðrún er
var ógift stundaði þar starf. Guðrún
heimsótti við og við fólk sitt í Norð-
ur Dakota, og á einni slíkri ferð tek-
ur hún Hjört með sér til baka til
Chicago. Hann var þá seytján ára.
Guðrún var bráðgáfuð kona er sá að
Hirti veittist ekkert tækifæri að
njóta sín út í frumbýlingssveit. Hún
sá hið mikla efni er var í bróður
hennar og tók til þeirra ráða er hún
taldi líklegust til árangurs. Að Ingi-