Tímarit Þjóðræknisfélags Íslendinga - 01.01.1945, Qupperneq 120

98
TÍMARIT ÞJÓÐRÆKNISFÉLAGS ÍSLENDINGA
leit á hana. Þetta var skáldsaga, Sár-
fættir menn, eftir Arnold Gunther.
Þegar hún opnaði bókina fann hún
þar bréfspjald, sem ritað var á:
Hér kemur þá loksins nokkurs-
konar bragarbót á gamla kvæð-
inu, sem þér geðjaðist lítt að
endur fyrir löngu. Eg vona að
þú kannist við ýmsar gamal-
kunnugar myndir frá æskuárum
okkar; þær hafa verið dregnar
með hlýjum huga.
Arngrímur
Hamingjunni sé lof! Hann hefir
þá bjargast af. Hún hafði um langan
tíma ásakað sig um það, að viðkynn-
ing þeirra hefði ekki orðið honum
til hamingju. Hún skoðaði bókina í
krók og kring, og aftan á kápunni,
sem var utan um spjöldin, var mynd
af höfundinum og stutt umgetning-
Hún las þar, að hann væri af íslensk-
um ættum, en skrifaði undir gervi-
nafni. Hún horfði lengi á myndina.
Þarna var hann líkari því sem hún
mundi eftir honum, en hann hafði
verið fyrir nokkrum árum, þegar hún
sá hann í listasafninu í Ghicago-
Með töluverðri fyrirhöfn hafði henni
tekist að telja móður sinni trú um
að þetta væri ekki Arngrímur. Hann
hafði litið þannig út, að hún kærði
sig ekki um, að af því færu neinar
sögur í heimahögum þeirra. Arnold
Gunther! Engin furða þótt henni
hefði gengið illa að leita uppi Arn-
grím Gunnarsson í hafi stórborgar-
innar.
Hún fletti bókinni og byrjaði að
lesa.

Saga íslendinga í Vesturheimi, eftir
Þorst. Þ. Þorsteinsson, þriðja bindi, er nú
fyrir nokkru komin á markaðinn. Þetta
er saga Nýja íslands frá upphafi bygðar
og niður til þessa tíma.
Um það, hversu tæmandi að efni og
frásögn bókin er, ber mér ekki að dæma
— hefi því miður aldrei haft tíma til að
kynna mér öll þau gögn, sem fyrir hendi
voru, né heldur gæti eg vitað um önnur
þau skilriki, er höfundurinn hefir per-
sónulega aflað sér. En að öllu saman-
lögðu finst mér, að þetta muni vera besta
bindið, sem komið er. Það á það sam-
merkt við fyrri bindin, að vera ritað á
skemtilegu og auðlesnu máli. Um leið
og landnemarnir eru ættfærðir og heim-
færðir til sinna fornu kynna, gefur höf-
sér tíma til að lita inn á hverju býli, eða
að slást í fylgd með þeim, grenslast eftir
um hugarfar þeirra og leita uppi það, et
þeim lætur best. Með öðrum orðum
hjartahlýja höf. skín á bak við náleg?-
hverja línu, og manni finst hann vinur
þeirra allra.
Eftir þessu áframhaldi að dæma virð'
ist verkið ekki hálfnað enn. En eius
lengi og söguhöf. heldur heilsu og lífi
og nógu margir efnaðir hugsjónamenu
eru honum bakhjarl, er öllu óhætt. En
samt verður aldrei of oft brýnt fy1*1
mönnum, að kaupa bókina, allar bmk;
urnar, frá upphafi og borga þær. Á ÞV1
veltur öll framtíð útgáfunnar.