Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.10.2005, Side 71

TTLBRIGÐIUM NJÁLU
Reykjabók og Kálfalækjarbók
Mgrðr varð bljóðr við ok mælti:
„Þat býr þér nú í skapi, dóttir, at
þú villt at engi viti nema ek, ok
mun þú trúa mér bezt til órráða
um þitt mál.“ Þá gengu þau á tal,
þar er engir meim heyrðu þeira
viðrmæli. Þá mælti Mprðr til
dóttur sinnar: „Seg þú mér nú allt
þat, er á meðal ykkar er, ok lát þér
þat ekki í augu vaxa.“ „Svá mun
vera verða,“ segir hon. ok kvað
vísu:
Víst hefir hringa hristir
Hrútr, hkama þrútinn,
eitrs þá er línbeðs leitar
lundýgr munuð drýgja;
Leita ek með ýti
undlinna þá finna
yndi okkars vanda
aldræðr boði skaldar!30
Ok enn kvað hon vísu:
Þó veit ek hitt, at hreytir
handfurs, jpkuls spannar
meiðr! er jafiit sem aðrir
ýtendr boga nýtir;
Vilda ek við oldu
jókennanda þenna -
rjóðr, Kt þú orð ok íðir,
undleggs! - skiht segja.
(Reykjabók, bls. 16).31
Gráskinna
Mprðr varð hljóðr við. „Hvat
býr þér í skapi, dóttir?“, segir
hann, „því at ek sé, at þú villt, at
engi viti nema ek, ok mun þú
trúa mér bezt til órráða um þitt
mál.“ Þá gengu þau á tal, þar er
engir menn heyrðu þeira
viðrmæh. Þá mælti Mprðr til
dóttur sinnar: „Seg þú mér nú
allt þat, er á meðal ykkar er, ok lát
þér þat ekki í augu vaxa.“ „Svá
mun vera verða,“ segir hon.
„Ek vilda segja skilit við Hrút, ok
má ek segja þér, hverja sQk ek má
helst gefa honum. Hann má ekki
hjúskaparfar eiga við mik, svá at
ek mega njóta hans, en hann er
at allri náttúru sinni annarri sem
inir vpskustu menn.“
(Brennu-Njáls saga, bls. 24).
Samantekt: Víst hefur hringa (sverð) hristir (hermaður), Hrútr, þrútinn líkama af
eitri, þegar hann leitar lundýgr (ákafur) línbeðs (brúðarsængin) drýgja munúð. Leita
ek með ýti undlinna (undlinnur er sverð, maður sverða er hermaður þ.e. Hrútr) yndi
okkars vanda, aldræður (aldraður) boði skjaldar (hermaður, þ.e. Mörður.)
Samantekt: Þó veit ek hitt, at spannar jgkuls meiðr (spannar jQkull er silfúr, meiður
þess er maður) er jafnt sem aðrir ýtendur boga (menn), handfúrs hreytir (furr er gull
og sá sem hreytir því er örlátur maður). Ek vilda segja sláht vit Qldu jókennanda (mað-
ur) þenna, rjóðr undleggs (undleggur er vopn, og rjóður þess er hermaður, þ.e. Mörð-
ur). lít þú orð ok íðir.