Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2007, Síða 21

NU ER UTI VEÐUR VONT
við erum vön að gera, ef við hlustum á allar hrakspámar?“ Eða: „Viljum
við láta öfgasinnaða loftslagslögreglu hefta írelsi okkar eða segja okkur
fyrir verkum?" Eða: „Hverjar verða efnahagslegar afleiðingar þess að
draga úr myndun gróðurhúsalofttegunda með þeim hætti sem sjálfskip-
aðir og varhugaverðir umhverfisvemdarsinnar vilja?“ Með spumingum
sem þessum höfða þeir til sjálfsbjargarviðleitoi viðmælenda sinna, eða
sjálfselsku þeirra og eigingimi, svo vitoað sé aftur í orð Egils Helgasonar
í pistlinum „Ulfur úlfur!“. Almenningur vill ekki breyta lífsháttum sín-
um til hins verra og afleiðingamar em hættulegt aðgerðaleysi, ef ráðandi
loftslagsvísindi em á rökum reist.
Þó svo að Ereaut og Segnit skflgremi velsældarorðræðtma sem „já-
kvæða“ er hún aðeins jákvæð í þeim skilningi að lítið er gert úr neikvæð-
um framtíðarspám og horft er björtum augum til framtíðar. Velsældar-
orðræðan er því ekki eftirsóknarverð sé gengið að því sem vísu að
vaxandi hitastig á jörðinni megi rekja til gróðurhúsaáhrifa af manna
völdum. Helsta vopn velsældarsinnans er „heilbrigð skynsemi“ (e. com-
mon sense), en með henni er leitast við að grafa undan hrakspárorðræð-
unni með því að vísa stöðugt til hins „skyni gædda meirihluta“ lands-
manna (bls. 7). Velsældarsinninn segist vera fulltrúi almenningssjónar-
miða og haim tekst á við hrakspársinnana, þessa sölumenn endalokanna,
með hinu sjálfsagða og sjálfgefna. Þeir sem tala fyrir hönd velsældarhug-
mynda hafna loftslagsbreytingum sem fantastískri hugmynd sem geti
ekki verið sönn og eigi ekki að ræða frekar.
Höfundar „Warm Words“ segja fulltrúa velsældarorðræðunnar ónæma
á vísindaleg rök og að vinsældir viðhorfa sem þessara gefi til kynna að í
stað þess að leggja allt í röklegar skýringar sé vænlegra af yfirvöldum að
móta með almenningi nýja gerð „heilbrigðrar skynsemi“ (bls. 14-15). Þá
væri almenningssjónarmiðunum snúið gegn velsældarorðræðunni með
annars konar jákvæðri ímyndarsköpun sem beindist að mikilvægu hlut-
verki okkar allra í að tryggja framtíð mannsins á jörðinni, þar sem hver
og einn axlar ábyrgð í baráttunni við loftslagsbreytingar.
Artnað form velsældarorðræðunnar birtást í kómískri tómhyggju (e.
comic nihilism) þar sem loftslagshlýnun er afskrifuð af nokkru ábyrgðar-
leysi með því að benda á kostina við loftslagsbreytingar fyrir íbúa á norð-
urhveli jarðar. Ereaut og Segnit segja kómíska tómhyggju jaðarorðræðu
í umræðunni um loftslagsmál á Bretlandseyjum en telja hana þó hættu-
lega vegna þess að breskur almenningur bregðist gjarnan við ógnum
!9