Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2007, Side 58

UNNUR DÍS SKAPTADÓTTIR
Margir þeirra sem kunnu betri íslensku þegar viðtalið fór írarn höfðu lagt
sérstaka áherslu á að komast á vinnustaði þar sem færi gafst á að heyra
tungumálið og jafhvel æfa sig í því, eins og í umönnunarstörf með börn-
um eða öldruðum. Ung kona sem vann á heilbrigðistofnun sagði mn
reynslu sína af því að kunna lítið í málinu en þurfa að takast á við það á
hverjum degi:
... Á hverjum degi sem ég fór í vinnuna fannst mér það erfitt,
þú veist því stundum er ég svo taugaveikluð að fara þangað af
því ég þarf að tala íslensku aftur og finna orð til að segja við
þau... Stundum hlæja þau að mér, sjúklingarnir hlæja stund-
um að mér en þeir leiðrétta mig.
Onnur kona sem einnig varm með öldruðum gat æft sig í íslensku með-
al annars með því að lesa dagblöðin fyrir fólkið. Hún sagði:
/ >•
Eg las stundum fyrir gamla fólkið. Eg sagði við samstarfskonu
mína: „Þú verður að segja mér þegar ég tala íslensku rangt. Svo
þú verður að leiðrétta mig“. Já, stundum segi ég við gamla
fólkið: „Veistu ég er frá Filippseyjum og ég get ekki lesið þetta
orð. Það má ekki hlæja“. Svo þau sögðu ókei. Og stundum þeg-
ar vinir mínir eru að vinna, þeir íslensku, bað ég þá að hjálpa
mér að lesa.
Þessi kona átti íslenskan maka og þó svo að þau hafi talað ensku fiTstn
árin hennar á landinu hafði það smátt og smátt breyst með aukinni kunn-
áttu hermar í íslensku. Þegar viðtölin voru greind kom í ljós að það að
vera tengdur Islendingum fjölskylduböndum virðist hafa haft mikil áhrif
á möguleikana á að læra íslensku. Þær konur sem áttu íslenskan eigin-
mann sögðust flestar sjá ffam á búsetu á Islandi og voru þ\'í jákvæðari fyr-
ir því að læra málið. Sumar kvennanna höfðu til dæmis fengið mikla hjálp
frá íslenskum eiginmanni við að læra málið.
Kona ffá Póllandi sem átti íslenskan mann hafði fengið aðstoð hans
við að læra íslensku. Hún hafði skilið dóttur eftir hjá móður sinni og
hafði engan áhuga á að læra málið í fyrstu, þar sem henni lá á að vinna
sér inn peninga til að komast aftur heim til þeirra. Hún kunni þó svolít-
ið í ensku þegar hún kom og gat því átt samskipti við Islendinga. Fljót-
lega efdr að hún kynntist manni sínum ákváðu þau að sækja dótturina
56