Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2007, Síða 177

ÚTRÁS ÍSLENDINGA OG HNATTVÆÐING HINS ÞJÓÐLEGA
stöðu sinni og sérkennum hvað varðar gömul og góð íslensk gildi.
Múgsefjunin sem bjó að baki var þó keimlík í báðum tilfellum, rétt eins
og Silvíu Nótt urðu Islendingar allir sem einn að styðja Magna, en að
þessu var gert grín að í Aramótaskaupi Sjónvarpsins þegar eitt barnið í
dæmigerðri íslenskri fjölskyldu var látdð segja að það hefði stutt annan
keppanda en Magna.
Ef til vill má tengja þau viðbrögð sem Magni og Silvía Nótt fengu hjá
Islendingum við efnahagslega strauma í íslensku samfélagi. A meðan
frægðarsól Silvíu stóð sem hæst var mikil bjartsýni í íslensku samfélagi,
uppgangur í efhahagslífi og hagvöxmr sem mörgum fannst að hlyti að
vera endalaus. Gengi íslenskra hlutabréfa hafði til dæmis fimmfaldast á
undangengmnn þremur árum, sem er miklu meiri hækkun en hluta-
bréfavísitölur í Bandaríkjunum hafa nokkum tíma sýnt. Það er jafhvel
táknrænt fýrir þann tíma að þá hlaut persóna eins og Magni ekki náð fyr-
ir augum Islendinga sem fulltrúi hennar í Eurovision-keppninni. Þegar
Magni komst inn í Supernova-\)íxxxnn höfðu hins vegar spádómar er-
lendra skýrslna um enda góðærisins slegið á þá bjartsýni sem ríkti í upp-
hafi árs. Hafði gengi íslensku krónunnar veikst um 30% á örfáum mán-
uðum og gengi íslensku hlutabréfavísitölunnar um 20%. Víst er að
velgengni Magna í þáttunum hefði hlotið mikla athygli heima fýrir þó
svo hefði ekki verið, en ímynd Magna sem maxms sem er „hann sjálfúr“
með báða fætur á jörðinni greip líklega fastar um hjörtu landsmanna í
slíku efnahaglegu umhverfi. A tímum samdráttar verður Silvía Nótt eins
og timburmenn(i) frá partíi gærdagsins sem útskýrir ef til vill af hverju
heimsókn hennar til Magna á setrið vakti jafh lida athygli og ravrn ber
vitni.
Að lokum
Útrás íslenskra víkinga, sama hvort hún er viðskiptalegs eðlis, í tónlist,
myndhst eða einhverju öðru hefur vakið mikla athygli í íslenskum sam-
tíma, rétt eins og allt sem við kemur tengslum okkar við údönd. Þegar
erlendir fjölmiðlar birta efhi um Island má iðulega sjá það ítarlega údi-
stað í íslenskum fjölmiðlum og jafnframt mikla umræðu um réttmætti
þeirra ímynda af landi og þjóð sem settar eru fram. I stuttu máli má segja
að íslenska þjóðin sé mjög upptekin af því að spegla sig í þeirri ímynd
sem brugðin er upp af henni í öðrum löndum. Ahersla á útrás, víkinga
og „okkur“ í údöndum virðist að einhverju leyti vera samofin áherslu
H5