Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1983, Side 63

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1983, Side 63
Rauðhetta í munnlegri geymd matinn, kveikir upp eld og hrærir í pottunum. I öllum tilfellum kemur það greinilega fram að úlfurinn hefur þegar fengið sinn skerf af ömm- unni en það er hvergi minnst á matseld í því sambandi: hann gleypir hana hráa og veit vel hvað hann gerir. Máltíð stúlkubarnsins hefur hins vegar öll sömu einkenni og borðhald Atreifs sem skv. grískum goð- sögum matreiddi syni bróður síns: óviljandi eða a. m. k. ómeðvitað mannát — og vandaða matreiðslu. En hvaða sósa er nú höfð með ömmunni? Við skulum sem snöggvast rifja upp athæfi úlfsins: hann kemur aðvífandi, drepur ömmuna, étur hluta af henni, tappar af henni blóði og hellir því í flösku, glas, skál eða disk, og kjötið — það er orðið sem notað er — setur hann ofan í kistu eða inn í skáp. I einni gerð sögunnar er það höfuðið sem hann leggur á disk, í annarri leggur hann fæturna til hliðar (og litla stúlkan notar þá síðan til að kveikja upp í eldavélinni). Með öðrum orðum: þetta er eins og hver önnur gripaslátrun, sem í einu afbrigði, frá ítalska Týról, er puntað upp á með svolitlum viðbótarhryllingi: Hann (í þessu tilfelli risinn sem hér er í hlutverki úlfsins) drap gömlu konuna, gleypti hana í sig og lagðist svo í rúmið; áður hafði hann hengt upp garnirnar utan við dyrnar í stað klukkustrengsins og látið blóðið, tennurnar og kjálkana í skápinn. Misskilningurinn upphefst þegar á þröskuldinum: Stúlkan ætlaði að opna dyrnar en fann þá að hún togaði í eitthvað mjúkt og sagði: O, amma mín, en hvað þetta er mjúkt! — Þegiðu bara og togaðu, það eru garnirnar úr henni ömmu. — Hvað segirðu? — Þegiðu bara og togaðu! Síðan kemur röðin að matseld litlu stúlkunnar: annaðhvort biður úlfur- inn hana að borða það sem er yfir eldinum eða taka fram kjötið úr skápnum og sjóða það. Strax við fyrsta munnbitann fær stúlkan að vita hvers kyns er: „Þú ert að borða kjötið af ömmu þinni!“ Næst er það blóðið úr ömmunni, sem hún drekkur í staðinn fyrir vín eða steikir það á pönnu eins og í ýmsum gerðum frá Touraine og Ölpunum. Rækilega er tekið fram hver uppskriftin er, því meðan hún eldar matinn heyrir hún: 293
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.