Tímarit Máls og menningar


Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Side 80

Tímarit Máls og menningar - 01.06.1992, Side 80
Starfsemi sjónvarpsins hefur ekki tekið mið af þeirri einföldu staðreynd að grund- völlur íslensks sjónvarps er íslensk dag- skrá, að það hlýtur að vera ófrávíkjanleg krafa að meira en helmingur dagskrárefnis sé íslenskur, fyrir utan fréttir og auglýsing- ar. Miðað við þessar aðstæður má heita undravert, hverju starfsmenn sjónvarpsins hafa þó fengið áorkað. Og ég veit vel, og við vitum það öll, að starfsmenn sjónvarps- ins sem vinna að íslenskri dagskrárgerð brenna í skinninu að fá að sýna hvað hægt er að gera í íslenskri dagskrárgerð. Að hluta til er þetta innanhússvandi, spuming um skiptingu tekna sjónvarpsins. En megin- vandinn er þó sú staðreynd að eigin tekjur sjónvarpsins geta aldrei staðið undir kostn- aði við slíka dagskrárgerð. Þar verður að koma beinn fjárstuðningur úr ríkissjóði, með einum eða öðrum hætti. Ef sjónvarpið fengi þannig t.d. um 500 milljónir, þá myndi það breyta miklu. Og það þýðir ekk- ert að segja mér að 500 milljónir séu mikið fé í þessu skyni. Við þurfum ekki annað en að líta í kringum okkur þessa daga og sjá hverju verið er að skipta á milli manna svona til smáglaðnings að gera sér daga- mun. Og við vitum vel að ein meðal kvik- mynd kostar um 100 milljónir. Það verður að hætta að pína Ríkisútvarpið í samkeppni um auglýsingatekjur við lág- menningarstöðvar. En jafnvel í slíkri stöðu, þá má Ríkisútvarpið aldrei elta keppinauta sína út í svað lágkúrunnar eins og þegar sjónvarpið svaraði endurvarpi Stöðvar 2 á stríðsáróðri CNN með sams konar endur- varpi frá SKY. Niðurstaða þessa spjalls er hin sama og upphafíð: Ríkisútvarp, opinbert útvarp, er enn sú hugsjón að efla menningu, menntun, víðsýni og innsæi þjóðar og stuðla að sam- kennd hennar. Ríkisútvarpið er enn leikhús Tálknfirðinga, hljómleikasalurinn á Kópa- skeri, fyrirlestrarsalurinn í Árneshreppi. Ríkisútvarpið er enn eini fjölmiðillinn sem nær til allra landsmanna umsvifalaust. Ef hin upprunalega hugsjón um ríkisútvarp á Islandi á að rætast, verður afstaða íslenskra stjórnmálamanna til gildis menntunar og menningar að gerbreytast í reynd, í athöfn, ekki orði, í efndum en ekki fyrirheitum. Og ég vil ljúka þessum orðum með því að beina einni spurningu til þeirra stjórnmálamanna sem telja að íslensk menning sé of kostnað- arsöm. Hún er svona: ef menntun og menn- ing er of dýr — eigum við þá að einbeita okkur að fáfræði og heimsku? Að stofni til erindi, flutt á ráðstefnu um ríkis- útvarp á vegum Starfsmannasamtaka Ríkisút- varpsins 31. janúar 1992. 78 TMM 1992:2
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Tímarit Máls og menningar

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit Máls og menningar
https://timarit.is/publication/1109

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.