Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2012, Blaðsíða 130

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar - 01.01.2012, Blaðsíða 130
130 innar hafi gengið út frá algjörlega óvirkum áhorfendum á meðan hún, eins og fleiri minnisfræðingar, gerir ráð fyrir að frásagnartextar myndi eins konar „hermiminni“ (e. prosthetic memory), opinbert minninga svið þar sem lesendur eða áhorfendur taki virkan þátt í minninga- og túlk- unarferli textans.36 Hún skoðar því samsömun áhorfenda við persónuna Forrest Gump sem virka viðurkenningu á þeirri eyðu eða rofi sem tráma veldur – viðurkenningu sem skapar tilfinningalegar forsendur til að vinna úr þessari trámatísku minningu í staðinn fyrir að leiða hana hjá sér. Ef við færum þessa túlkun Radstones yfir á sögu Páls er hægt að fá svör við þeim spurningum sem þríleikurinn og aðalpersóna hans bera upp. Líf Páls, líkt og Forrests Gump, einkennist af skilningsleysi, hlutleysi og getuleysi andspænis stórviðburðum í Íslandssögunni þegar þjóðfélag- ið umturnast. Ísland er hernumið þrátt fyrir að hafa lýst yfir ævarandi hlutleysi. Þetta er í fyrsta skipti sem stríð berst upp á strendur Íslands. Tugþúsundir vopnaðra manna gengu um göturnar þegar mest lét og sett- ust að meðal fólksins. Í kjölfar hernámsins heldur nútíminn innreið sína af fullum krafti, samfélagið tekur stakkaskiptum, bylting verður á lífsháttum, menningu og gildum almennings, afleiðingin er rótleysi og ringulreið. Á meðan Evrópubúar verða fyrir stríðshörmungum sem eiga sér engin for- dæmi græða Íslendingar á tá og fingri. Kreppa og atvinnuleysi hverfa en los er á öllu. Eins og nefnt var í byrjun koma hér tveir orsakavaldar tráma saman. Rof verður milli fortíðar og nútímans og um leið myndast rof í minni manna; hugurinn getur ekki tekist á við þessar breytingar og enginn hefur tök á að skilja hvað er í gangi. Pál yngri er hægt að skoða sem tákn fyrir þau trámaeinkenni sem þjóðin verður fyrir en leiðir hjá sér: hann er lamaður á meðan á þessu öllu stend- ur. En hann má líka skoða sem eins konar samvisku þjóðarinnar sem hefur verið þögguð niður. Breytingarnar og sú lausung sem fylgir þeim valda honum ónotum og beyg á meðan stríðsfréttir utan úr heimi fylla hann þeirri tegund sektarkenndar sem kennd er við eftirlifendur (e. survivor’s guilt). Í raun vekur saga hans erfiðar siðferðilegar spurningar um afstöðu Íslendinga á tímum síðari heimsstyrjaldar. Þegar Páll eldri sest niður eftir að þessir stóratburðir eru að baki, til þess að rifja þá upp og glöggva sig „á sjálfum sér og öðrum“, byrjar hann að horfast í augu við rofið, eyðuna, sem varð til á þessum tíma. Með því að samsama sig sögumanninum geta 36 Sjá einnig Peter Middleton og Tim Woods, Literatures of memory: History, time and space in postwar writing, Manchester: Manchester University Press, 2000, bls. 4–5. dAiSy NeijmANN
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186

x

Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Ritið : tímarit Hugvísindastofnunar
https://timarit.is/publication/1098

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.