Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1879, Qupperneq 61

51
1879
fyiir ávísanir á aliL að 151 kr. . 308 a.
_ ----------— 189— . 373-
A1 mennar ákvarðanir.
Glatisfc póstsending, skal koma fram með skaðabótakröfu innan árs eptir [>að aö
liún var afhent póststjórninni til flutnings.
Til jross að borga undir sendingar til utanríkislanda, má að eins nota almenn
póstmerki en ckki þjónustumerki. Fyrir burðargjald það, sem greitt verður á þenna liátt með
almennum póstmorkjum, er hlutaðeigandi póstmaður skyldur að gefa stjórnarvaldi því, er scndir^
borgunarlausa viðurkenningu, þar sein tiltckið er burðargjaldið, og má þar eptir fá það
ondurgoldið scm annað burðargjald undir cmbættisbrjcf.
Póstsambandið milli Danmerkur og íslands verður óbrcytt hið sama og að und-
anförnu.
Landshöfðinginn yíir íslandi, lteykjavík, 15. apríl 1879.
Hilmar Finscn. ____________
Jún Jónsson.
— Ilrjcf ráðgjafans fyrir ísland til landshöfðingja um borgun lögroglu-
stjóra fyrir skoðun á útflutningsskipum. —pjcr hafið,herra landshöfð-
ingi, í þóknanlcgu brjefi, dags. 16. október þ. á. lagt undir úrskurð ráðgjafans fyrirspurn
bœjarfógetans á Akureyri um 20 kr. borgun þá, sem lögreglustjórum er veitt með 9. gr.
laga frá 14. janúar 1876, um tilsjón mcð ílutningum á þcim mönnum, er flytja sig úr
landi í aðrar Iieimsálfur fyrir fyrsta daginn, er þeir verja til þess að skoða útllutninga-
skip. Spurt er um, hvort telja skuli borgun þessa með tekjum þeim, sem um er rœtt í
1. gr. laga 14. descmber 1877 um laun sýslumanna og bœjarfógeta, eða slíkt skuli álíta
sem fœðispeninga (diæter), er hlutaðeigandi embættismanni bcri að njóta eptir sem áður,
og hafið þjer í þessu tilliti látið í Ijósi, að þær 20 kr., sem um er getið í áminnztri laga-
grein fyrir fyrsta daginn, virðist að eiga óskiptar að falla í landssjóð, en aptur á móli
liggi næst að ætla, að hlutaðeigandi embaittismanni beri þær 6 kr., sem ákveðnar eru
fyrir hvern af hinum eptirfylgjandi dögum, með því að nefnd eru daglaun í greininni.
Fyrir því læt jeg ekki dragast hjer með þjónustusamlega að tjá yður, herra
landshöfðingi til þóknanlcgrar lciðbeiningar ög birtingar, að ráðgjafinn er yður samdóma
um, að þær 20 kr., sem ákveðnar eru fyrir fyrsta daginn, geti hvorki að öllu nje nokkru
leyti álitizt fœðispeningar, og að ráðgjafinn þar að auki fær ekki botur sjeð, cn að þær
6 kr., sem tilteknar eru fyrir hvern dag þar á cptir, hljót.i að skoðast á sama liátt, og
þess vegna einnig eptirleiðis greiðast í landssjóð. pví það myndi vera mjög mikil ósarn-
kvæmni að veita lögreglustjórum dagpeninga fyrir 2. og 3. daginn, en aptur á móti enga
þóknun fyrir 1. daginn, því á þeim degi munu þó aðalstörfm venjulega lcnda. En það
atriði, að nefnd lagagrcin hefir orðið «daglaunn, þótt borgunin sjo ckki bundin við hið
venjulega skilyrði fyrir fœðispeningum embættismanna, að embættisvcrkið fari fram anu-
arstaðar, en þar sem hlutaðeigondur (embættismaður eða skoðunarmonn) eiga heima, getur
ekki gjört mikið að vcrkum, því þetta orð þýðir vafalaust hjer liið sama og nlagpening-
ar» eða «dagkaup».
— Brjef ráðgjafans fyrir Ísland til landshöfðingja um amtmann aeinhætt-
in* — pjerhalið, herra landshöfðingi, með þóknanlegu brjefi frá 17. se.pt. f. á. scnt
43
15. rpril.
4<»
9. des.
1878
47
10. des.
1878