Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1879, Side 109

99
íngar. — í tilefni af bœnarskrá frá prestinum að Borg í Mýrasýslu, sira Guðmundi
Bjarnasyni, sem þjer, herra laridshöfðingi, senduð hingað með þðknanlegu brjefl frá 9. f.
m. um, að veitt sje tjeðu prestakalli 1000 kr. lán úr viðlagasjöði, til að reisa fyrir það
íje timburkirkju á Borg, vil jeg hjer með þjónustusamlega tjá yður til þóknanlegrar leið-
beiningar og aðgjörða, að hið umbeðna er veitt, þannig að greitt sje af láninu í ársvexti,
4 af hundraði, og að lánið sjálft sjo ondurborgað á samfleyttum 20 árum með 50 kr.
árlega.
— Iirjef ráðgjafans fyrir Island ui landshufðingja um laun lijeraðs-
læknis.— Eptir að jeg hefi nú meðtekið álit yðar, herra landshöfðingi, dags. 8. janú-
ar þ. á. um bœnarskrá þá, er álitinu fylgdi endursend, og þar sem hjeraðslæknirinn f
15. læknishjeraði íslands F. Zeuthen sœkir um, að ráðgjafinn vildi sjá svo um, að sjer
yrði veitt hœfileg þóknun fyrir það, að hann þjónaði sem settur læknir 16. læknisumdœmi
frá 1. september 1876 til 1. júlí 1878, vil jeg hjer með þjónustusamlega tjá yður til
þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar, að sitja skal við úrskurð þann, sem þjer hafið
21. maí f. á.1 á málið lagt.
:— fírjef landsllöfðingja til mntmannxim yfir suöur og vesturumdœminu, um
laxveiði í Elliðaám. — í hjá lögðu brjefi, frá í dag raeð 4 fylgiskjölum, hefir
oddviti hreppsnefndarinnar í Seltjarnarnesshreppi Kristinn Magnússon, ásamt nokkrum
öðrum bœndum úr sama hreppi skýrt frá því, að þeir hafi snúið sjer til hlutaðeigandi
sýslumanns, og síðan til yðar, berra amtmaður, til þess að fá gjört út um heimjld Thom-
sens kaupmanns til að þvergirða Elliðaárnar og við hafa þær veiðivjelar, sem eru þar, og
að þeir nú, þegar tilraunir þessar virtust ekki mundu hafa nokkurn árangur, hafi ráðizt í að
taka sjálfir í burtu þvergirðingar þær og veiðivjelar, er þeir álitn ólöglegar, og hafa þeir
þar að auki skorað á mig að gjöra nauðsynlegar ráðstafanir til þess að ólöglegir veiði-
garðar og veiðivjelar aldrei framar verði settar í Elliðaárnar.
1) pessi landshöfðingjaúrskurður er svo hljóðandi:
í póknanlegn brjefi frá 14. marz þ. á. hafið þjor, herra hjeraðslæknir, mælzt til þess, að yður
verði samkvæmt 4. gr. faunafaganna veitt einhver þóknun fyrirhinnliðna tíma, frá 1. sopt. 187G og fyrir
hvert ár, sem þjer framvegis verðið að gegna læknisstörfum í Austur-Skaptafellssýslu og Hofs prestakalli,
meðan þaðlæknishjerað erlaust; oghafið þjeríþcssu tilliti tekið fram, að hjeraði þessu, er áðurhefir verið
hluti af erabættisumdœmi yðar, hafi nokkra mánuði verið gegnt af Sigurði kandfdat Ólafssyni sem sett-
um, þangað til það með brjefi mínu frá 1. soptbr. 187G, þcgar Sigurður var skipaður læknir í 17. hjer-
aði og þar að auki settur til um stund að gogna hjeraðslæknisstörfum í 18. og 19. læknishjeraði, aptur
var lagt fyrir yður að gegna samkvæmt 3. grein laga 15. oktbr. 1875 um aðra skipun á læknishjeruðum
embættisstörfum í þcssum hluta læknishjeraðs yðar, en þjer ætlið, að skylda yðar samkvæmt síðasta lið
nefndrar greinar hafi hætt, þegar kandídat Sigurður Ólafsson var settur.
Af þessu tilefni læt jeg ckki undan falla þjónustusamlega að tjá yður, að 3. gr. laga um
aðra skipun á læknahjeruðum frá 15. októbr. 1875 beinlínis ákveður, að eldri hjeraðaskipunin skuli
haldast, þangað til smámsaman er búið að s k i p a hjeraðalækna í hin nýju embætti; en það er vita-
skuld, að það verður ekki sagt, að þetta hafi átt sjer stað, þó það takist að fá hjeraðinu þjónað um stund
af scttum lækni í öðru hjeraði.
Samkvæmt þessu vcrður að álíta, að þjer sjeuð skyldir til að þjóna ncfndu læknishjcraði án
sjerstakrar þóknunar, þangað til fastur lijeraðslæknir verði skipaður f það, eða gjörð verði einkvcr önn-
ur ráðstöfun, með tilliti til læknisstarfanna í þessu lijeraði, en slfk ráðstöfun mun ekki gcta vcrkað ú
tíma þann, sem liðinn er.
1879
<05
3. jújf.
iOO
5. júli.
107
25. júlí.