Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1879, Qupperneq 112

1879
102
109 bœjarstjórninni í Reykjavík um styrk til að byggja brýr yfir þjórsá og Ölvesá. Til-
lögurnar í skýrslum þessum, nema í skýrslunni frá Vesturskaptafellssýslu, voru
málinu blynntar. Amtsráðið, sem viðurkenndi nauðsynina til, að styrkja fyrirtœki
þetta, ákvað að beina því til landsstjórnarinnar með þeim tillögum: að fje það, sem
úthcimtist til að byggja brýrnar, veröi greitt úr landssjóði sem vaxtalaust lán, að
það verði ákveðið með lögum, að lán þetta endurgjaldist af Vesturskaplafellssýslu,
Kangárvallasýslu, Árnessýslu, Gullbringu- og Kjósarsýslu og Reykjavíkur bœ á 35
árum, með sömu uppbæð á hverju ári, að gjaldi þessu verði, hvað sýslurnar snert-
ir, jafnað niður á gjaldendur eptir sömu reglum og gjöldunum til sýslusjóðs, og til
tekin upphæð ákveðin, er greiðist af Reykjavíkur kaupstað.
6. Var tekin til umrœðu beiðni frá bœndunum á Meðalfelli í Kjós um að mega setja
laxakistur eins og að undanförnu í ána Bugðu, þannig að áin væri þvergirt, og
var komið samþykki frá 6 bændum, er neðar búa, en svo skýrt frá, að engir ættu
veiði ofar. Hreppsnefnd og sýslunefnd höfðu mælt með beiðninni. Meiri hluti
amtsráðsins áleit, að svo framarlega sem engir oiga veiði i hinni hjer umrœddu
veiðiá ofar en bœndurnir á Meðalfelli, og svo framarlega sem hjer sje gætt ákvarð-
ana þoirra, sem viðaukalögin frá 11. maí 1876 innihalda um bilið milli rimlanna
í föstum veiðivjelum, þá sjeu ákvarðanir nefndra laga ekki því til fyrirstöðu, að
áin sjo þvergirt með laxakistu, svo sem farið hefir vcrið fram á af beiðöndunum,
og að þessi veiðiaðforð sje þcim þess vegna leyfilog. Minni hluti amtsráðsins aptur
á móti var á því, að einni af þeim grundvallarreglum, sem nefnd lög hafa sett um
friðun laxins og frjálsa göngu, sje haggað með þvergirðingum í ám, hvort sem
þær cru ofarlega cða ncðarlega, og álítur því, að amtsráðinu, samkvæmt G.grein lag-
anna, okki sje heimilt, að veita hið umbeðna, þrátt fyrir það, þótt hreppsnefndin
og sýslunefndin, að undanskildum oddvita, hafi mælt með því.
7. Frumvarp til reglugjörðar fyrir hreppstjóra, sem landshöfðinginn hafði sent amts-
ráðinu til álita, var rœtt til undirbúnings. Síðan var málinu frestað til fullnaðar-
umrœðu á aukafundi, eptir að livor amtsráðsmaður fyrir sig hefði haft frumvarpið
til ítarlegri íhugunar.
8. Forseti lagði fram brjef landshöfðingja 15. fobr. þ. á. og skýrði frá, að amtsráðið
hefði fongið til umráða 966 kr. 66 a. af því fje, sem í fjárlögunum er veitt fyrir
1878 til jarðrœktar og eliingar sjávarútvegi. Af fje þessu veitti amtsráðið búnaðar-
fjelagi suðuramtsius 200 kr. til styrks við jarðabœtur, en geymdi sjer að ákveða
síðar, hvort veittur yrði styrkur til launa handa jarðyrkjumanni, sem er í þjónustu
fjelagsins, þegar skýrslur væru komnar um aðgjörðir hans í sumar. Enn fremur
var ívari Helgasyni veittur 300 kr. styrkur til þess að ferðast til Noregs til að
kynna sjer aðforð Norðmanna við fiskiveiðar m. m.; svo var og ákveðið, að gefa
honum von um 300 kr. styrk næsta ár, ef fje væri fyrir hendi. Að öðru leyti
áleit amtsráðið, í samhljóðan við það, sem tekið er fram í því tilliti á fundi þess
14.—16. sept. 1878, (6. tölul.) að ráðlegast væri, að vorja afganginum af hinu
umrœdda fje fyrir 1878 og 1879 til að undirbúa og byrja tilraunir til að stöðva
sandfok það, sem ollir svo miklum skemmdum á þjóðjörðunum í Skaptafellssýslu.
Samkvæmt tillögum forstöðumanns landbúnaðarfjelagsins danska, professors Jörgen-
sons, ályktaði amtsráðið, að hlutast skyldi til um, að búfrœðingur Sveinn Sveinsson,
sem búist er við að næsta vetur vorði í Danmörku, kynni sjer varnir þær, sem á
Jótlaudi eru viðhafðar gegn sandfoki.