Hugur - 01.01.2014, Blaðsíða 110

Hugur - 01.01.2014, Blaðsíða 110
110 Salvör Nordal Sú umræða sem nú á sér stað um nýja manntegund, „posthumanity“, er einkar athyglisverð út frá hugmyndum okkar um hvers konar manneskjur við viljum vera og segir líklega meira um okkar samfélag en við viljum kannast við. Svo virðist sem í henni felist viss viðurkenning á því að við getum ekki í núverandi mynd tek- ist á við þau vandamál sem blasa við okkur. Þversögn samtímans kann að vera sú að við höfum skapað svo flókið og krefjandi umhverfi að við þurfum nýja tegund mannkyns til að takast á við það. Vandinn er afur á móti sá að tæknilegt samfélag hefur tilhneigingu til að leita að tæknilegum lausnum á öllum þáttum lífsins. Engum dylst að tækni og vísindi hafa gjörbreytt stöðu mannsins í heiminum og eflt velferð hans stórkostlega. Í upphafi síðustu aldar ólu margir þá von í brjósti að með aukinni þekkingu og almennri menntun myndi velferð okkar aukast enn frekar og manneskjan næði að lifa í friði með öðrum. Að mati Ortega y Gasset felur menntun í sér alhliða þroska einstaklingsins óháð starfsþjálfun hans. Hún innihaldi siðfágun lífsgilda, fágun tilfinningalegra viðbragða og aukins skilnings á eðli hlutanna.31 Hér er á ferðinni hugsjón um menntun sem er andstæð þeirri tæknilegu hugsun sem hefur verið ráðandi. Tæknihyggjan virðist aftur á móti ala á gildismati sem er ósamrýmanlegt siðferðilegum markmiðum eins og þeim sem auka næmi okkar fyrir öðru fólki og samkennd með öðrum. Sú heila- og tauga- efling sem nú er mest í umræðunni miðar að því að efla fólk til meiri samkeppni og skilvirkni en þá er hætt við að við færumst fjær þeirri hugsjón um siðfágun og skilning á eðli hlutanna sem Ortega y Gasset gerir að umtalsefni. Hér hljótum við að spyrja okkur hvert markmið eflingar er og hvaða hugmyndir við höfum um eftirsóknarvert líf. Ef markmiðið er „alhliða þroski og siðfágun“ er harla ólíklegt að tæknin geti aukið hana. Þrá mannsins eftir fullkomnun sem stýr- ist af tæknilegri hugsun kemur í veg fyrir að við leitum að rót vandans. Í stað þess að velta því upp hvað sé að þeim kröfum sem gerðar eru til fólks, til að mynda á vinnustöðum eða í námi, leitum við leiða til að efla fólk svo það geti staðist þessar kröfur. Í stað þess að spyrja hvernig við getum veitt fólki með þroskafrávik aðgang að samfélaginu og hvað það hafi mögulega uppá að bjóða er spurt hvernig hægt sé að finna leiðir til að breyta þeim. Í stað þess að umfaðma þá sem eru öðruvísi og frávik frá norminu er reynt að efla þá og gera þá eins og hina. Flestum kann að finnast eftirsóknarvert að efla þá sem hafa þroskafrávik og gefa þeim þannig fullan aðgang að samfélagi þeirra sem fylgja norminu en því má ekki gleyma að skilningur og mat á frávikum tekur mið af samfélagsgerðinni og endurspeglar ávallt ákveðið gildismat. Hugmyndir um eflingu til að „leiðrétta“ frávik geta því orðið til þess að ýta undir eða festa fordóma í sessi frekar en að uppræta þá. Að þessu leyti getur sú tæknilega leið sem margir sjá sem lausn á vandamálum samtímans verið skjótvirk leið frá okkur sjálfum. Hún er í vissum skilningi flótti frá þeim siðferðilegu og tilvistarlegu spurningum sem tilvera mannsins grundvallast á, spurningum sem snúa að grunngildum og vandanum við að glíma við hversdagslega tilveru. Öld- um saman hafa heimspekingar og siðfræðingar glímt við þessar spurningar. Áköf 31 Ortega y Gasset 1946. Hugur 2014-5.indd 110 19/01/2015 15:09:35
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120
Blaðsíða 121
Blaðsíða 122
Blaðsíða 123
Blaðsíða 124
Blaðsíða 125
Blaðsíða 126
Blaðsíða 127
Blaðsíða 128
Blaðsíða 129
Blaðsíða 130
Blaðsíða 131
Blaðsíða 132
Blaðsíða 133
Blaðsíða 134
Blaðsíða 135
Blaðsíða 136
Blaðsíða 137
Blaðsíða 138
Blaðsíða 139
Blaðsíða 140
Blaðsíða 141
Blaðsíða 142
Blaðsíða 143
Blaðsíða 144
Blaðsíða 145
Blaðsíða 146
Blaðsíða 147
Blaðsíða 148
Blaðsíða 149
Blaðsíða 150
Blaðsíða 151
Blaðsíða 152
Blaðsíða 153
Blaðsíða 154
Blaðsíða 155
Blaðsíða 156
Blaðsíða 157
Blaðsíða 158
Blaðsíða 159
Blaðsíða 160
Blaðsíða 161
Blaðsíða 162
Blaðsíða 163
Blaðsíða 164
Blaðsíða 165
Blaðsíða 166
Blaðsíða 167
Blaðsíða 168
Blaðsíða 169
Blaðsíða 170
Blaðsíða 171
Blaðsíða 172
Blaðsíða 173
Blaðsíða 174
Blaðsíða 175
Blaðsíða 176
Blaðsíða 177
Blaðsíða 178
Blaðsíða 179
Blaðsíða 180
Blaðsíða 181
Blaðsíða 182
Blaðsíða 183
Blaðsíða 184
Blaðsíða 185
Blaðsíða 186
Blaðsíða 187
Blaðsíða 188
Blaðsíða 189
Blaðsíða 190
Blaðsíða 191
Blaðsíða 192
Blaðsíða 193
Blaðsíða 194
Blaðsíða 195
Blaðsíða 196
Blaðsíða 197
Blaðsíða 198
Blaðsíða 199
Blaðsíða 200
Blaðsíða 201
Blaðsíða 202
Blaðsíða 203
Blaðsíða 204
Blaðsíða 205
Blaðsíða 206
Blaðsíða 207
Blaðsíða 208
Blaðsíða 209
Blaðsíða 210
Blaðsíða 211
Blaðsíða 212
Blaðsíða 213
Blaðsíða 214
Blaðsíða 215
Blaðsíða 216
Blaðsíða 217
Blaðsíða 218
Blaðsíða 219
Blaðsíða 220
Blaðsíða 221
Blaðsíða 222
Blaðsíða 223
Blaðsíða 224
Blaðsíða 225
Blaðsíða 226
Blaðsíða 227
Blaðsíða 228
Blaðsíða 229
Blaðsíða 230
Blaðsíða 231
Blaðsíða 232
Blaðsíða 233
Blaðsíða 234
Blaðsíða 235
Blaðsíða 236
Blaðsíða 237
Blaðsíða 238
Blaðsíða 239
Blaðsíða 240
Blaðsíða 241
Blaðsíða 242
Blaðsíða 243
Blaðsíða 244
Blaðsíða 245
Blaðsíða 246
Blaðsíða 247
Blaðsíða 248
Blaðsíða 249
Blaðsíða 250
Blaðsíða 251
Blaðsíða 252
Blaðsíða 253
Blaðsíða 254
Blaðsíða 255
Blaðsíða 256
Blaðsíða 257
Blaðsíða 258
Blaðsíða 259
Blaðsíða 260
Blaðsíða 261
Blaðsíða 262
Blaðsíða 263
Blaðsíða 264
Blaðsíða 265
Blaðsíða 266
Blaðsíða 267
Blaðsíða 268

x

Hugur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.