Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1931, Side 32
30
að fara. Vörður var hafður á bryggjunni dag og nótt og sömuleiðis
verðir nótt og dag við hin sóttkvíuðu hús. Þeir, sem veiktust á Hótel
Akureyri, fengu hjúkrunarstúlku til hjálpar sér, en læknir var ekki
einangraður hjá þeim, bæði vegna þess, að eigi sýndist ástæða til og
meðfram til sparnaðar fyrir bæinn. Loks skal geta þess, að þegar
gott var veður, var hinum sóttkvíuðu leyft undir forustu varðanna
að fá sér göngutúr daglega í hóp saman.
Kostnaðurinn við sóttvarnir þessar varð alls kr. 3697,60, þar af
greiddust þó kr. 1515,60 af Eyjafjarðarsýslu og öðrum sýslum (eða
einstökum mönnuin utanbæjar).
Ég lít svo á, að varnir þessar gegn inflúensunni (þó þær í bili
hjálpuðu) hafi ekki orðið héraðinu til neins góðs, heldur unnið
mörgum ógagn við, að þeir sýktust fyrir bragðið seinna en ella hefði
verið, þ. e. einmitt um hábjargræðistímann (í júlí), svo að þeir urðu
þá fyrir tilfinnanlegu atvinnutjóni, en hefðu vel haft tóm og næði
til að taka út inflúensuna í marz—apríl, þegar þeir höfðu litla eða
enga atvinnu.
Reijkdæla. Inflúensa barst í Reykjadal með dreng frá Húsavík í
júní, og þaðan upp í Mývatnssveit. Veikin áberandi þyngri í Mý-
vatnssveit. Margir sjúklingar höfðu háan hita í viku og meir og voru
lengi að ná sér. Komplikationir: 2 lungnabólutilfelli, báðir sjúkling-
arnir dóu.
Húsavikur. Ég tel mig ekki mann til að fastákveða, hvað er kvef
og hvað er inflúensa. Þótt veikin gangi sem ákveðinn, hraður faraldur,
finnst mér ekki sannað, að inflúensa sé, og aftur hinsvegar, að ekki
sé útilokað, að um inflúensu geti verið að ræða, þótt veikin gangi hægt
yfir. Á árinu hefi ég skrásett sjúklinga með þessa veiki. í apríl var það
fólk, sem kom frá Reykjavík, og' var sett þá þegar, af skipsfjöl, í sótt-
kví, því að þá var talin inflúensa í Reykjavík, en hér var þá kikhósti
á ferðinni, og ekki þótti vert að láta þessu lenda saman. Af þessum,
sem að sunnan komu, sýktust hér 4, en allir hinir — þó að einuin
undanteknum — höfðu fengið veikina í Reykjavík og var því haldið
skemur í sóttkví. Ekki bar á, að frá þessum mönnum sýktist neinn.
Til Kópaskers höfðu komið menn að sunnan, um líkí leyti, og talið sig
hættulausa, að því er sagt var, en sýktust og sýktu út frá sér. Frá þess-
um mönnum eða afkomendum þeirra barst svo þessi faraldur hingað
í maí og hélzt við þangað til í september. Langmest í ágúst, eða réttui
helmingur skrásettra. Þessi faraldur var fylgikvillalaus, en líðan
margra sjúklinga slæm 2—3 daga. Margir kvörtuðu um sáran sting í
hægri síðu, þótt ekki fyndist þar sérstök breyting. Hiti að jafnaði 40°.
Otbreiðslan hæg, þangað til í ágúst, en mánuðina maí—júlí var hér
mikið að gera, og fólk fór heim frá vinnu sinni beina leið til hvíldar,
en í ágúst varð nokkurt hlé, og fór þá fólk að rápa á milli og ná sér í
inflúensu og færa hana öðrum. Mér virðist oft, að því minna sem fólk-
ið hefir að gera, því meira ber á fasóttum.
Öxarfj. Þegar inflúensa var farin að ganga í Reykjavík, sendi lands-
stjórnin út föðurlegt símskeyti, sagði hvernig komið var og lét þess
getið, að mönnum væri heimilt að verjast á eigin liostnað, ef þeir vildu.
Þar eð læknarnir á Akureyri, Húsavík og Þórshöfn, í samráði við hér-