Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1931, Side 44

42
svo eftir 2 dagða úteftir — átti heima á Ytri-Tungu á Tjörnesi. A
heimili hennar sýkti hún engan, en á skemmtifundinum sýkti hún ung-
an karimann. Ekki veit ég neitt um viðskipti þeirra, en á þessum tíma
sýktist ekki nema þessi eini piltur. Aftur sýktust 4 af stúlku þessari í
húsi því, er hún dvaldist í hcr á Húsavík. Nú leið nokkuð frá fundin-
um, og þessi ungi maður varð lasinn. Gerir hann þá pilti frá Ytri-Tungu
orð að finna sig. Fer hann á fund hans — Hallbjarnarstaði — og dvel-
ur hjá honum lengi dags. Eftir hæfileg'an tíma þar frá — 12 daga —
sýkist hann og sýkti tvo aðra á heimilinu. Þessi Hallbjarnarstaða Don
Juan sýkti 5 auk þessa pilts. Hér á Húsavík sýktust ekki aðrir en í þess-
ari einu íbúð, og þó bjuggu 3 aðrar fjölskyldur í sama húsinu, en þær
voru varaðar við hættunni.
17. Svefnsýki (encephalitis lethargica).
Töflur II, III og IV, 17.
Sjúklingafiöldi 1922—1931:
1922 1923 1924 1925 1926 1927 1928 1929 1930 1931
Sjúkl. „ „ 2 16 „ 17 3 7 8 14
Dánir „ „ 2 3 „ „ 1 „ 2 „
Svefnsýkistilfellin mega heita öll í Reykjavík.
Læknar láta þessa getið:
Svarfdæla. Einn sjúklingur í Hrísey, nálega 3 ára gamall. Fékk
fyrst hálsbólgu, að sagt var, um miðjan marz, og hafði þó aldrei virzt
tregða á að renna niður. Fór svo að fá þrautir í höfuðið, uppsölu með
köflum og tregar hægðir. Hiti 38,3—39,3. Þegar ég sá hann, 23. marz,
var allt hörundið svo aumt, að erfitt var að skoða hann þess vegna,
var annars nokkuð ,,stuporös“, greinilegur en ekki mikill „opistho-
tonus“, augnaráð starandi, og' deplaði hann augnalokunum óeðlilega
sjaldan, en annars voru augu og' augnahrevfingar eðlilegar, sömul.
ljósreactio pupillarum. Við eyru fannst ekkert athugavert, ekki heldur
við rannsókn á lungum, hjarta, kvið og koki, en tunga var með þykkri
skóf. Andardráttur var talsvert mistíður (24—36) en þó ekki með
reglulegum Cheyne-Stokes hætti. Allur var sjúklingurinn máttlítill,
en ekki var samt um merkjanlegar lamanir að ræða. Honum hélt á-
fram að þyngja næstu daga, fékk ptosis b. m„ er þó var að sögn ekki
alltaf jafn mikil, varð máttlaus h. m„ og máttlaus að mestu 2%, rænu-
lítill og varð ekki nærður 2%, jafnframt vaxandi óregla á öndun, dó í
„coma“ 2%.
Húsavíkur. Það er með þenna sjúkdóm eins og marga aðra, að auð-
velt er að þekkja hann, ef öll ósköpin eru til staðar, en verður erfið-
ara, ef ekki ber á nema fáum einkennum, og þá ef til vill óljósum.
Ég minnist t. d. tilfellis, sem talið var encephal. lethargica í Svarfdæla-
héraði, á manni héðan af Húsavik, sem þá var staddur í Hrísey. Var
hann skrásettur þar um vorið, en um haustið fékk hann samskonar
kast hér heima, við mikið átak við að setja fram bát, og í desember um
veturinn dó hann úr 3ja kastinu, sem reyndist hæmorrhagia cerebi,
9 klst. eftir að hann fann til aðsvifsins. Ég minnist á þetta hér, ekki