Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1951, Page 62

1951
— 60 —
Af þorskveiðum 13,1 milljón krónur,
af karfaveiðum 16,5 milljónir, af síld-
veiðum 5,1 milljón, isfisksölur o. fl.
0,8 milljónir, alls 35,5 milljónir. Má
þaS heita mikið í ekki stærra bæ.
Verður að telja, að atvinna hafi verið
allgóð og afkoma fólksins sæmileg, a.
m. k. miðað við það, sem gerist víða
annars staðar.
Borgarnes. Bændur nú bjartsýnni
en áður, er þeir hafa fengið traustan
fjárstofn. Útgerð dregst saman í Borg-
arnesi, þar sem 1 skip af 3 er selt í
burtu og hin rekin með tapi.
Ólafsvíkur. Afkoma almennings góð;
útgerð berst í bökkum vegna rýrnandi
afla á vetrarvertíð; dragnótaveiði aft-
ur góð, og væri hún ekki eða hefði
ekki verið, væri útgerðin illa stödd.
Sauðfé fjölgar eftir fjárskiptin og er
yfirleitt vænt. Er þó enn þá of fátt.
Breiðuvikurhreppur á örðugast af
sveitunum vegna skorts á vegasam-
bandi til að geta selt mjólk.
Stykkishólms. Aflabrögð með allra
lélegasta móti. Afkoma sjómanna og
þó sérstaklega útgerðarinnar mjög lé-
leg. Af aflatregðunni leiðir svo aftur
litla atvinnu landfólks við sjávarsið-
una. Ofan á rýrar tekjur bætist svo
mikil og vaxandi dýrtíð. Afkoma
bænda mun hins vegar yfirleitt vera
góð. Auka nú flestir bú sín, og eru
margir komnir með sama fjárfjölda og
þeir höfðu fyrir niðurskurð fjárins
vegna sauðfjársjúkdómanna.
Búðardals. Efnahagsafkoma almennt
mjög svipuð og árið 1950 og atvinna
verkamanna einnig. Sauðfjáreign
jókst, en þó eiga bændur í suSur-
sveitum Dalasýslu erfitt uppdráttar
vegna þess, aS sauðfjárstofninn er
enn of lítill.
Reykhóla. Síhækkandi verð á
neyzluvörum hefur óhjákvæmilega
rýrt afkomu bænda að mun.
Þingeyrar. Gæftir til sjávar stirðar,
afli rýr. Afkoma bænda fremur rýr.
Eausavinna mikil í héraðinu vegna ó-
venjumikilla framkvæmda og afkoma
verkamanna því góð.
Flateyrar. Afkoma manna, einkum
til sjávar, fer dagversnandi, svo að
góð húsakynni, rafmagnsnotkun o. fl.
telst hér til óhófs.
Bolungarvíkur. Gæftir til sjávarins
erfiðar framan af vetri, en löguðust,
er fram á sótti, og' urðu góðar, en afli
rýr. Aflcoma sjómanna þó ekki slæm,
því að úthald var langt og trygging
greidd.
ísafj. Afkoma manna yfirleitt ill, og
lagðist allt á eitt um það. Gæftaleysi
og aflaleysi á öllum veiðum, okur á
lifsnauðsynjum og óreiða í viðskipt-
um. Framleiðsluatvinnuvegir áttu í
vök að verjast, þrátt fyrir bátagjald-
eyri, en milliliðum varð þó bjargað
undan áföllum.
Ögur. Almenn afkoma bænda var
yfirleitt góð, en þurrabúðarmanna i
Súðavík mjög léleg. Margir Súðvík-
ingar fóru til Keflavíkur í atvinnuleit
um haustið.
Hólmavíkur. Atvinnuleysi mikið í
sjávarþorpunum vegna sívaxandi afla-
tregðu með hverju ári. Útgerðin barð-
ist í bökkum og afkoma þorpsbúa
yfirleitt slæm. Fjöldi manns varð að
leita sér atvinnu utan héraðs, bæði
við sjóróðra sunnanlands og nokkrir
jafnvel á Keflavíkurflugvelli.
Hvammstanga. Afkoma almennings
mun hafa orðið mun lakari en und-
anfarið, bæði sökum erfiðs árferðis
og dýrtiðar, sem nú leggst á með sí-
vaxandi þunga.
Blönduós. Fiskafli lítill á Skaga-
strönd, og sildveiðin brást svo að
segja alveg, svo að afkomuskilyrði
þar fóru mjög versnandi, en afkoma
bænda yfirleitt sæmileg. Á Blönduósi
líka sæmileg afkoma, því að vega-
vinna var með meira móti og vinna
í sambandi við verzlunina mjög svip-
uð frá ári til árs.
Sauðárkróks. Afkoma bænda mun
hafa verið sæmileg, en þó að líkind-
um heldur lakari en undanfarin ár
vegna vaxandi dýrtíðar. Afkoma
verkamanna á Sauðárkróki var aftur
á móti mun lakari en áður. Atvinna
yfir sumarið með minnsta móti.
Hofsós. Almenn afkoma til sjávar
og sveita fer ört versnandi. Grasbrest-
ur á túnum tilfinnanlegur vegna kals.
Atvinna er lítil í Hofsóskauptúni.
Fiskileysi allt árið, svo að með ein-
dæmum var. Skortur og bágindi virð-
ast vera á næsta leiti lijá fjölda al-
J