Heilbrigðisskýrslur - 01.12.1951, Page 169

— 167 —
1951
skömm sé frá að segja. Lýsisgjöf
barna almenn.
Flateyrar. Matur hollur, fábreyttur,
en góður, en mjólkurneyzla er mjög
litil á Suðureyri. Valda þvi erfiðar
samgöngur, enda er mjólkin oft orðin
því sem næst ónothæf, þegar hún
kemur til neytenda. Af sjúkdómum
Súgfirðinga kveður mest að maga-
kvillum og sprungnum mögum í karl-
mönnum.
ísafj. Fatnaður og matargerð með
sama hætti hér og tiðkast annars
staðar. Þó mun atvinnuleysið og auk-
in dýrtíð þröngva kosti manna svo
mjög, að stappar nærri skorti hjá
sumum.
Ögur. Helztu matartegundir eru
fiskur, mjólkurmatur og kjöt. Menn
lifa vel í mat, a. m. k. í sveitunum,
en i Súðavík lifir fólk mest á trosi,
eins og i öðrum þorpum á Vestur-
landi. Talsverður mjólkurskortur var
í Súðavik á síðast liðnu sumri.
Ólafsfj. Á árinu kom næg vefnaðar-
vara í verzlanir. Mataræði má teljast
gott. Saumanámskeið var haldið á
vegum kvenfélagsins.
Þórshafnar. Fatnaður meira i sam-
ræmi við veðráttu en áður. Mun tízk-
an, sem er, aldrei þessu vant, nokkuð
skynsamleg, valda nokkru um það.
Fæða öll einhliða, en allir hafa nægan
niat, enda mörg matarholan á Langa-
nesi. Mikið vantar á, að jarðepla- og
rófnarækt sé nægilega mikil.
Bakkagerðis. Klæðnaður yfirleitt
sæmilega góður. Matargerð ekki sem
verst, en lítið um grænmeti. Fólk hef-
ur árið um kring nýjan eða frystan
fisk og kjöt. Flestir rækta sér kart-
öflur, en annar garðmatur sést varla.
Töluvert er um hænsnarækt og oftast
nóg mjólk.
Seyðisfí. Enginn skortur á klæðum
né skæðum, en hvort tveggja er dýrt.
Engin breyting í matargerð. Ný soðn-
ing sést sjaldan nú orðið að vetrin-
um. Oft mjólkurskortur. Lýsisneyzla
almenn.
Nes. Klæðnaður fólks yfirleitt góð-
ur. Skólabörn vel og skynsamlega
blædd. Ofkæling þekkist varla. Land-
búnaðarafurðir víkja nú óðum af
borðum fólks vegna kostnaðar. Blóð-
mör og annar gamall og góður ís-
lenzkur matur orðinn munaðarvara,
og jafnvel hinn ramíslenzki þjóðar-
réttur, hákarlinn, víkur fyrir lituðum
sjólaxi i dósum o. s. frv.
Djúpavogs. Fatnaður allgóður og
fólk á nú og notar betri skjólflíkur
en áður, enda auðveldara orðið að fá
slík föt nú. Mér finnst einnig, að fólk
klæði börn betur og hlýjar en fyrir
nokkrum árum, enda er afkoma fólks
og fjárhagsgeta nú í betra lagi en áð-
ur. Viðurværi gott, þar sem ég þekki
til.
Kirkjubæjar. Með svipuðu sniði og
annars staðar í sveitum landsins.
Eyrarbakka. Síðari ár hafa rutt sér
mjög til rúms skjólflikur með nýju
sniði, úlpa hálfsið, eða stórtreyja,
fóðruð með ullardúk eða loðnu skinni,
en gerð úr grófum dúk eða striga
með áfastri hettu. Er þetta talin ágæt-
isyfirhöfn. Mjög tiðkast, að íbúar
þorpanna geymi matföng sín í leigð-
um hólfum eða skápum i hraðfrysti-
húsunum, og þykir það notagott. Enn
fremur hafa frystihúsin ávallt á boð-
stólum alls konar fiskmeti, kjöt og
sláturmat. Á allra síðustu árum eru
byggð örugg geymsluhús fyrir jarð-
ávexti.
Laugarás. Sjálfsagt svipað og viðast
annars staðar. Þó er sennilega meira
um grænmeti vegna mikilla gróður-
húsa og garðræktar á hverasvæðum.
Er nú víða ræktað ýmiss konar kál-
meti, einnig á „köldum“ stöðum, auk
venjulegra garðávaxta. Þó er litið um
gulrófnarækt vegna kálmaðks, en samt
nokkuð. Færist grænmetisát vafalaust
mjög í vöxt. Mataræði mun yfirleitt
gott, allmikil sláturgerð og mjólkin
ekki spöruð. Hins vegar mun smjörið
meira sparað og smjörlíki notað i
staðinn. Skilvindur eru víða ekki til
lengur og mjólkin sjaldan skilin, nema
ef samgönguteppur verða; verður því
að kaupa smjörið. Ekki ætti að þurfa
að vera skortur á nýmeti, því að flest-
ir hafa daglegar samgöngur með
mjólkurbílum við Selfoss. Börn eru
látin taka lýsi fram að fermingu og
jafnvel lengur. Samt virðist eitthvað
á skorta, að fæði sé nógu kjarngott,
stein- og fjörefnaríkt, og virðist það