Strandapósturinn - 01.06.2009, Qupperneq 50

48
upp úr 1950 að flutningabíll valt við ræsið yfir lækinn. Aðalfarm-
ur bílsins var áfengi fyrir Áfengisverslunina á Akureyri og eitthvað
átti að fara til Sauðárkróks. Við veltuna brotnaði mikið af vínflösk-
um og menn sáu áfengið renna í lækinn og mun ýmsum hafa þótt
þar fara margur góður sopinn fyrir lítið. Eftir þetta atvik fékk svo
lækurinn nafnið Brennivínslækur.
Eins og áður hefur verið vikið að er Holtavörðuvatnið í lægð-
inni þarna vestur af. Í það renna margir lækir sem koma ofan úr
Tröllakirkju. Úr suðurenda vatnsins kemur Norðurá. Norðan við
vatnsendann er allstór hóll, langur og vísar norður-suður. Hann
heitir Tjaldhóll. Elsti vegurinn liggur eftir honum. Við suður-
austurendann á hólnum sjást smá kofarústir. Þegar fjárkláðinn
herjaði á sauðfé bænda um miðja 19. öld voru settir varðmenn á
heiðarnar til að reyna að koma í veg fyrir samgang sauðfjár milli
héraða. Þarna höfðu þeir bækistöð á þessu svæði. Með nokkrum
sanni má segja að þarna hafi verið gerð tilraun til sauðfjárveiki-
varna og má ekki falla í gleymsku. Vegurinn, sem notaður var á
undan þeim sem nú er, lá einmitt þarna skammt frá og sveigði
síðan í norður á hæðirnar.
Ef fylgt er áfram gamla veginum þarna þá er lítið vatn á vinstri
hönd sem heitir Grunnavatn og úr því rennur smá lækur í norð-
urenda Holtavörðuvatns. Hæðirnar, sem vegurinn liggur eftir,
heita Grunnavatnshæðir. Þar á litlu holti, þar sem hæst er á hæð-
unum, hægra megin miðað við að farið sé norður veginn, er hlað-
in varða sem heitir Konungsvarða. Þarna sést fyrst norður í Hrúta-
fjörð af gamla veginum. Varðan er hlaðin til minningar um komu
dönsku konungshjónanna árið 1936. Fangamark konungs er
höggvið í seinsteyptan topp vörðunnar. Að öðru leyti er hún hlað-
in úr grjóti og mjög vel gerð. Sá sem hlóð vörðuna hét Skeggi
Ásbjarnarson. Varðan sést af núverandi vegi.
Það var mikið afrek að leggja þennan veg á fjórða áratug síð-
ustu aldar. Þarna unnu menn með haka og skóflur. Hestum var
beitt fyrir vagna sem fluttu bæði sniddu og möl í veginn. Eins og
áður hefur komið fram var grjótið úr vörðunum notað í veginn
ásamt því grjóti sem til náðist en því var púkkað í vegstæðið. Þor-
steinn Ólafsson kennari, frá Hlaðhamri í Hrútafirði, var í vinnu-
flokki á heiðinni sumarið 1934. Fram að þeim tíma réðu verk-
stjórar hvaða kaup þeir greiddu hverju manni. Þetta sumar samdi