Strandapósturinn - 01.06.2009, Blaðsíða 92

90
upp, þótt stirður væri hann eftir höggið, sem hann taldi víst, að dýrið
hefði veitt sér með halanum. Dýrið hélt svo áfram í sjóinn, og horfði
hann á hversu landbáran braut á því meðan það var í sjólokunum, uns
það hvarf með öllu. Verst þótti Árna að geta ekki með neinum ráðum
náð dýri þessu, sem hann kvað hafa verið mjög seinfært í hreyfingum
á landi. Var haft eftir honum, að ef fleiri menn hefðu verið þarna með
nokkur áhöld eður tilfæringar, hefði jafnvel mátt ná því lifandi, til
dæmis með því að grafa djúpan skurð í sandinn og láta það falla þar í,
en vinna það síðan með einhverjum ráðum. Mesta ágirnd kvaðst hann
hafa haft á skildi þess. Árni fór ekki lengra þetta kvöld, en sneri heim
í búð sína og sagði félögum sínum söguna og lýsti dýrinu. Fóru þeir
allir með honum og skoðuðu ummerki. Sást þar traðkurinn eftir Árna
og mikið lausagrjót á sandinum. Þá sáu þeir einnig fótaför dýrsins og
far eftir halann, og var sem hann hefði dregist. Ennfremur sýndi hann
þeim staðinn, þar sem hann kom niður, þá er dýrið sló hann. Markaði
þar vel fyrir förum eftir hendur hans og hné, en áfram kvaðst hann hafa
fallið. Þótti þeim saga hans allsennileg. Ennfremur kom í ljós rauð rák,
allbreið, sem lá frá lendum hans og nokkuð upp fyrir mjóhrygg. Virtist
þroti í því og húðin jafnvel ýfð eða hrufluð eins og eftir högg veitt með
barefli. Ekki varð Árna meint af þessu; hurfu bráðlega sárindin og sárið
greri. Oft fór Árni sandinn eftir þetta, en aldrei oftar sá hann dýrið eða
varð neins var. Mikið var um það rætt, hvaða skepna þetta hefði verið.
Væri nokkurs dýrs von, myndi ég álíta þetta risaskjaldböku verið hafa,
einhverrar tegundar, þótt ekkert verði með vissu um það sagt. Árni var
talinn sannorður og var sögu hans almennt trúað.
(Sögu þessa sagði mér Jón Þórarinsson, bróðir Sigurðar Þórarinssonar
á Miðdal. Kvaðst hann hafa róið á sama skipi og Árni).
Eftirmáli
Meðal þess sem haft er eftir Ævari Petersen hér að framan segir
í fáum orðum frá „skrímsli“ sem sást á Vopnafirði 1963. Nánar er
skýrt frá þessu í áðurnefndri grein hans í Náttúrufræðingnum,
53. árg. 1984, bls. 163, þar á meðal:

Þá er í Morgunblaðinu (15., 16., 20. og 22. febrúar 1963)
sagt frá „skrímsli“ sem sást á Vopnafirði 13. febrúar 1963 og
Hoevelman (1965) getur um í skrímslabók sinni. Ýmsar getgátur
voru á lofti um hvaða dýr hafi verið að ræða.