Andvari - 01.01.2019, Síða 151

150 ÁSTRÁÐUR EYSTEINSSON ANDVARI
aðstoðarmanni mínum, Arnóri Inga Hjartarsyni, fyrir afar góða vinnu við leit að verkum
Zweigs og umfjöllun um Zweig og verk hans á íslensku.
40 Þess má og geta að Sigurjón hefur fylgt þessu framtaki eftir með því að þýða þrjár af
skáldsögum Balzacs á íslensku og hafa þær einnig komið út hjá Skruddu: Faðir Goriot
2017, Evgenía Grandet 2018 og Svarti sauðurinn 2019. Eru það fyrstu skáldsögur Balzacs
á íslensku, því að áður höfðu einungis birst eftir hann styttri sögur í þýðingu.
41 Michael Hofmann: „Vermicular Dither“, London Review of Books, vol. 32, nr. 2, 28. janú-
ar 2010 (https://www.lrb.co.uk/v32/n02/michael-hofmann/vermicular-dither). Greinin á
að heita ritdómur um nýja enska þýðingu Antheu Bell á Die Welt von Gestern (The World
of Yesterday, þ.e. Veröld sem var) en Hofmann er heitt í hamsi og fer um víðan völl.
42 Sbr. formála ritstjóra í bókinni Stefan Zweig and World Literature. Twenty-First-Century
Perspectives, ritstj. Birger Vanwesenbeeck og Mark H. Geller, Rochester: Camden
House, 2014.
43 Undanfarið hefur módernismahugtakið reyndar verið víkkað talsvert út í meðferð sumra
fræðimannna, þannig að það virðist í vaxandi mæli taka til hverskonar bókmennta sem
fela í sér viðbrögð við nútímanum. Sjá um það grein mína „Frásagnarkreppur módern-
ismans. Tilraun um bókmenntir og fuglaskoðendur“, Ritið. Tímarit Hugvísindastofnunar,
2. hefti 2013, bls. 7–39 (http://timarit.is/view_page_init.jsp?gegnirId=001320919).
44 Sjá t.d. Jón Ólafsson: „Hljómurinn sem átti að kæfa“, Samvinnan, 71. árg., 2. tbl. 1978;
Garðar Sverrisson: „Af Birni Kalman og Manntafli Zweigs“, Morgunblaðið 5. september
1982, bls. 54–57; og Stefán Pálsson: „Atskák hugans“, Fréttablaðið 23. september 2017,
bls. 40.
45 Stefan Zweig: „Schachnovelle“, Meisternovellen, Frankfurt am Main: S. Fischer Verlag,
1977, bls. 349.
46 Stefan Zweig: Manntafl, þýð. Þórarinn Guðnason, Reykjavík: Bjartur, 2005, bls. 5.
SKRÁ YFIR HELSTU VERK STEFANS ZWEIGS Á ÍSLENSKU:
„Kennslukonan“ („Die Gouvernante“; smásaga). Þýð. Einar H. Kvaran. Sögur frá ýmsum
löndum, Reykjavík: Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar, 1932, bls. 232–255. Birtist
síðar undir heitinu „Systurnar“. Þýð. Arnór Sigurjónsson. Dvöl, 1. árg., 14. tbl., 1934,
bls. 1–14.
„Leyndarmálið“ („Brennendes Geheimnis“; nóvella). Þýð. Jón Sigurðsson frá Kaldaðarnesi.
Sögur frá ýmsum löndum, 3. bindi, ritstj. Jón Sigurðsson og Kristján Albertsson,
Reykjavík: Bókaverzlun Sigfúsar Eymundssonar, 1934, bls. 131–232. Þýðingin var
endurbirt í sagnasafninu Sól skein sunnan (1956) og í bók með tveimur sögum Zweigs:
Leyndarmálið og Manntafl (1981).
„Hlaupaæðið“ („Der Amokläufer“; nóvella). Þýð. Þórarinn Guðnason. Dvöl, 4. árg., 1.–8. tbl.
(framhaldssaga), 1936.
„Leiðarlok“ („Episode am Genfer See“; smásaga). Þýð. Halldór Stefánsson. Rauðir pennar,
3. bindi, ritstj. Kristinn E. Andrésson, Reykjavík: Mál og menning, 1937 (útg. 1938),
bls. 138–147.
„Maðurinn, sem átti auðugasta land í heimi og dó sem beiningamaður“ („Die Entdeckung
Eldorados“; þáttur úr bókinni Sternstunden der Menschheit). Þýð. ótilgreindur.
Alþýðublaðið – Sunnudagsblað, 21. febrúar 1937, bls. 1–2 og 6.