Úrval - 01.06.1951, Page 12

Úrval - 01.06.1951, Page 12
10 ÚRVAL eftir voru þeir allir með snjó- blindu. Snjóblinda hefur jafnan verið talin ein af ógnum norðurhjar- ans, en Vilhjálmur hefur ekki viljað viðurkenna hana frekar en aðrar ógnir þessa heimshluta. „Maður verður alls ekki blind- ur,“ segir hann, „aðeins sár i augunum“. Með því að útkom- an verður í bili sú sama — augun verða of sár til að unnt sé að halda þeim opnum — urðu þeir félagar að halda kyrru fyrir í svefnpokum sínum næstu daga með bundið fyrir augun. Þeg- ar þeir risu upp aftur, urðu þeir glaðir við að sjá margvísleg merki um líf í nágrenninu. A ferð sinni yfir ísinn og um vak- irnar á fljótandi sleðanum, sáu þeir marga seli og refi og jafn- vel bjarndýrsspor. Vilhjálmur var í sjöunda himni; kenning hans um gnægð dýralífs í norð- uríshafinu var nú óvéfengjan- lega sönnuð. Og fyrst hér voru bjarndýr, sehr og refir, hlaut einnig að vera gnægð fiskjar í sjónum. Með hlýnandi veðri urðu vak- imar rnilli jakanna stærri, og 24. maí sáu þeir félagar, að þeir myndu ekki komast lengra. Þeir voru staddir á rekísjaka um f jórar fermílur að stærð og auð- ur sjór á allar hliðar, fimm mílna breitt þar sem mjóst var sundið. En þótt þeir væru fang- ar á jakanum, vora þeir ekki matarlausir. Jakinn virtist vera eftirsóttur samkomustaður bjarndýra, og var Vilhjálmur einu sinni hætt kominn í viður- eign við eitt þeirra. Það lézt vera dautt, eftir að hann hafði skotið á það, en stökk á hann þegar hann nálgaðist. Það ein- stæða lán fylgdi Vilhjálmi, að um leið og hann datt aftur á bak, hleypti hann óvart skoti úr riflinum og lenti það í höfði bjarndýrsins. Oftar áttu þeir fé- lagar í brösum við bjarndýr og var stundum tvísýnt um úrslit. Þeir félagar voru tvær vikur á rekísjakanum. Stöðugt vofði sú hætta yfir þeim, að jakmn brotnaði í smærri parta og yrði óbyggilegur, en samt héldu þeir áfram vísindalegum athugunum sínum, mældu sjávardýpið, gerðu veðurathuganir og skoð- uðu innan í kúttmaga til að sjá á hverju fiskarnir lifðu. Vil- hjálmur ákvað að yfirgefa jak- ann eftir að stormur hafði bor- ið þá svo nærri meginísnum, að aðeins var einnar mílu sund á milli. Þegar allur farangurinn og þeir sjálfir voru komnir um borð í bátssleðann, var hann svo drekkhlaðinn, að hann tók inn sjó við minnstu báru. Annar fé- lagi Vilhjálms sagði seinna, að ef sundið hefði verið 50 metr- um breiðara, myndu þeir án efa hafa sokkið. Þeir félagar voru enn nokkrar vikur á leiðinni yf ir ísinn til Noregseyjar, og urðu að glíma við stórhríðar, biarn- dýr, úfinn sjó og brestandi jaka. Meðaldagleið þeirra var um tíu mílur. En vindar og straumar
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.