Úrval - 01.06.1951, Side 89

Úrval - 01.06.1951, Side 89
LIFNAÐARHÆTTIR FlLANNA 87 ir móðurinni, til þess að hann næði að sjúga hana. Móðirin horfði á þetta og virtist hafa gaman að. Unginn fylgir móður sinni í þrjú til f jögur ár og sýgur hana allan tímann. Þegar hann sýg- ur, stendur hann milli framfóta móðurinnar, og er honum góð vörn að þeirri stöðu. Við fæðinguna er raninn ónot- hæf brjóskplata, sem vex út á aðra hliðina, svo að unginn eigi hægra með að sjúga. Raninn er ekki beygjanlegur fyrstu fjóra mánuðina. Á fimmta eða sjötta ári byrj- ar unginn að læra að afla sér matar og hættir hann þá smátt og smátt að sjúga. Kvenfíllinn eignast að jafnaði fjóra unga um ævina. Ósjaldan eignast hún tvíbura, og algengt er að sjá móður með nokkra unga á mis- munandi aldrei á hælum sér. Eftir að ungarnir hafa vanizt frá móðurinni, hefst erfitt tíma- bil í lífi þeirra — líkt og gelgju- skeið hjá drengjum og stúlkum. Þeir eru vanstilltir og baldnir. Seinna má stundum sjá karlfíl- ana sýna jafnöldrum sínum ást- leitni — en yfirleitt bólar ekki á kynhvöt fílanna fyrr en um tvítugt. Fjörmestir eru þeir á aldrinum 35—45 ára, en úr því fer að halla undan fæti, og um sextugt eru þeir orðnir ófrjóir. Þá er karldýrið orðið einkar friðsamt, jafnvel um fengitím- ann. En ekki er öruggt að treysta karlfíl fyrr en hann er kominn vel yfir sextugt. Vel taminn fíll, um eða innan við þrítugt, á að geta skil- ið 24 mismunandi skipunarorð, auk þeirra merkja, sem reiðmað- urinn gefur með fótunum, og hann á að geta tekið upp fimm mismunandi hluti af jörðunni og rétt reiðmanninum, þegar hann er beðinn um það. Ég hef séð skynsaman fíl, sem tók ekki aðeins upp pípu húsbónda síns, þegar hann misti hana, heldur einnig logandi vindil. Fíllinn getur með öðrum fæt- inum og rananum fest keðju um timburhlaða og einnig leyst hana. Fíllinn vinnur ekki vélrænt eins og önnur dýr, og hann er sífellt að læra. Ég trúi ekki þeirri þjóðsögu, að , ,f íliinn gleymi aldrei neinu“, en hegð- un hans ber vott um skynsemi, sem gerir honum kleift að leysa ný viðfangsefni. Ef hann þarf að klóra sér á skrokknum, en
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132

x

Úrval

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.