Úrval - 01.06.1951, Page 89

Úrval - 01.06.1951, Page 89
LIFNAÐARHÆTTIR FlLANNA 87 ir móðurinni, til þess að hann næði að sjúga hana. Móðirin horfði á þetta og virtist hafa gaman að. Unginn fylgir móður sinni í þrjú til f jögur ár og sýgur hana allan tímann. Þegar hann sýg- ur, stendur hann milli framfóta móðurinnar, og er honum góð vörn að þeirri stöðu. Við fæðinguna er raninn ónot- hæf brjóskplata, sem vex út á aðra hliðina, svo að unginn eigi hægra með að sjúga. Raninn er ekki beygjanlegur fyrstu fjóra mánuðina. Á fimmta eða sjötta ári byrj- ar unginn að læra að afla sér matar og hættir hann þá smátt og smátt að sjúga. Kvenfíllinn eignast að jafnaði fjóra unga um ævina. Ósjaldan eignast hún tvíbura, og algengt er að sjá móður með nokkra unga á mis- munandi aldrei á hælum sér. Eftir að ungarnir hafa vanizt frá móðurinni, hefst erfitt tíma- bil í lífi þeirra — líkt og gelgju- skeið hjá drengjum og stúlkum. Þeir eru vanstilltir og baldnir. Seinna má stundum sjá karlfíl- ana sýna jafnöldrum sínum ást- leitni — en yfirleitt bólar ekki á kynhvöt fílanna fyrr en um tvítugt. Fjörmestir eru þeir á aldrinum 35—45 ára, en úr því fer að halla undan fæti, og um sextugt eru þeir orðnir ófrjóir. Þá er karldýrið orðið einkar friðsamt, jafnvel um fengitím- ann. En ekki er öruggt að treysta karlfíl fyrr en hann er kominn vel yfir sextugt. Vel taminn fíll, um eða innan við þrítugt, á að geta skil- ið 24 mismunandi skipunarorð, auk þeirra merkja, sem reiðmað- urinn gefur með fótunum, og hann á að geta tekið upp fimm mismunandi hluti af jörðunni og rétt reiðmanninum, þegar hann er beðinn um það. Ég hef séð skynsaman fíl, sem tók ekki aðeins upp pípu húsbónda síns, þegar hann misti hana, heldur einnig logandi vindil. Fíllinn getur með öðrum fæt- inum og rananum fest keðju um timburhlaða og einnig leyst hana. Fíllinn vinnur ekki vélrænt eins og önnur dýr, og hann er sífellt að læra. Ég trúi ekki þeirri þjóðsögu, að , ,f íliinn gleymi aldrei neinu“, en hegð- un hans ber vott um skynsemi, sem gerir honum kleift að leysa ný viðfangsefni. Ef hann þarf að klóra sér á skrokknum, en
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.