Úrval - 01.06.1951, Síða 105

Úrval - 01.06.1951, Síða 105
RAUÐA MYLLAN 103 að láta sig dreyma um Júlíu, hann afklæddi stúlkur í hugan- um, svaf illa og vaknaði þreytt- ur og úrillur á morgnana. Eitt kvöld, þegar hann gat ekki staðizt mátið lengur, ók hann til Brasserie Moncey við Clichytorg. Listamenn fóru sjaldan þangað. Það stóð við fjölfarna verzlunargötu og hvarvetna voru búðir og kaffi- hús. Þegar Henri kom inn í kaffi- húsið, sá hann strax, að hann hafði valið réttan stað. Veit- ingasalurinn var fullur af fólki en hann þekkti engan mann. Og kvenfólkið — allstaðar fullt af kvenfólki! Hann bað um glas af líkjör og fór að virða stúlkurnar fyrir sér og ,,veiðiaðferðir“ þeirra. Þær virtust fara eftir föstum reglum. Maður kom inn, settist við borð og bað um vín. Hann var varla seztur, þegar stúlka vék sér að honum og spurði hann hvað klukkan væri. Ef maðurinn brást illur við og benti á stóru veggklukkuna í salnum, varð ekki af frekari samningsumleitunum. Stúlkan yppti þá öxlum og gekk aftur að borði sínu. En tæki gestur- inn upp úrið, bæri það brosandi upp að eyranu og segði stúlk- unni, að klukkuna vantaði stundarfjórðung í tíu, tók hún sér umsvifalaust sæti við hlið hans. Athygli hans beindist að þrif- legri stúlku, sem sat við næsta borð. Hún krosslagði fæturna, kveikti sér í vindlingi og fór að lesa bréf, sem hún tók upp úr tösku sinni. Hann hallaði sér í áttina til hennar. „Ungfrú,“ hvíslaði hann, „viljið þér ekki drekka eitt glas með mér?“ Hún leit á hann. „Sjáið þér ekki, að ég er annað að gera? Ef ég hefði eins andlit og lappir og þér, þá myndi ég ekki láta nokkurn mann sjá mig.“ Og hún hélt áfram að lesa bréfið. Orð hennar fóru um hann eins og rafstraumur. Andartak fannst honum hann vera að deyja. Svo það var þá satt . . . Jafnvel skækja vildi ekki líta við honum. Engin stúlka myndi vilja eiga hann. Hann myndi alltaf verða einmana. Hann var krypplingur — hlægilegur dvergkrypplingur. Og engin stúlka myndi nokkurn tíma elska hann. Hann varð gripinn örvænt- ingu og tárin runnu niður vanga hans. Hann huldi andlit- ið í höndum sér og andvarpaði: „Mamma, hvers vegna lofaðir þú mér ekki að deyja?“ * Adéle greifafrú sat á svölum Malroméhallar og horfði á Henri, sem lá sofandi á bekk í forsælunni. Loksins var hann kominn heim! För hans út í heiminn hafði misheppnazt, en þó farið vel. Veslings Riri, hann hafði verið örvinglaður yfir því að
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.