Úrval - 01.12.1955, Page 76

Úrval - 01.12.1955, Page 76
Bi'f/.k kona, sálfræðingur að menntun, ræðir stöffu mit ímaivonimnar í Ijðsi þess tvíeðlis, sem hún segþr aff sé í konum jafnt sem körlum. TVÍEÐLI KONUNNAR. Grein úr ,The Listener", eftir Florida Sott-jMaxwell. XT'NGINN lætur sér til hugar koma að taka sér kaiimenn- ina að umræðuefni. Til þess eru þeir alltof margbreytilegir. En konur eru þakklátt umræðuefni, einkum til að býsnast yfir. Nokkur meining kann að vera í þessu, þar sem ef til vill er nú kominn tími fyrir konuna til að breytast þannig að jafnvægið milli karleðlis og kveneðlis verði meira. Sú stund kann jafnvel að vera runnin upp þegar litið verð- ur á hugsunina sem ófrjótt tortímingarafl nema henni fylgi sönn tilfinning, tilfinnning sem treysta má eins vel og skýrri hugsun. Ég á ekki við „geðs- hræringu“ sem er heit, blind, sprottin upp úrleyndum djúpum, heldur tilfinningu, sem metur gildi réttlátlega og varðveitir lifandi tengsl við reynsluna. Við hvað eigum við þegar við tölum um kvenfólk? Kvenfólk- inu er venjulega lýst eins og ein- hver vill að það sé, eða vill að það sé ekki, en sjaldan eins og það er. Sjálft orðið ,,kona“ er tvírætt, það getur bæði táknað einhvern sem menn vænta sér af þrotlauss starfs, eða einhvern sem er mótanlegur eins og mjúkur leir eða það getur tákn- að eitthvað undur gott, eða ósköp vont, eða heillandi fag- urt, eða nánast ekki neitt. Eitt er víst, að svona tal er út í hött, ef við viðurkennum ekki þá staðreynd að í hverjum karli og konu er bæði karleðlí og kveneðli. Þetta á jafnt við um sálina og líkamann og er viðurkennt af öllum sálfræðing- um nútímans. Við berum öll í okkur tvöfaldan arf, og við komumst aldrei að kjarna máls- ins, ef við viðurkennum ekki að takmark okkar sé að taka til- lit til hvorstveggja: karleðlis og kveneðlis í konunni, og kveneðlis og karleðlis í karl- manninum. Það verður ekki hjá því kom- izt að ræða konur og karla sam- tímis eins og þau eru í sam- skiptum sínum, með samanburði eins og títt er. Séu þau skilin að breytast þau að marki. Ef karlmaðurinn kemst í þá að- stöðu að hann er sviftur mögu- leika til athafna og frumkvæð-
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120

x

Úrval

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.