Úrval - 01.12.1955, Síða 76

Úrval - 01.12.1955, Síða 76
Bi'f/.k kona, sálfræðingur að menntun, ræðir stöffu mit ímaivonimnar í Ijðsi þess tvíeðlis, sem hún segþr aff sé í konum jafnt sem körlum. TVÍEÐLI KONUNNAR. Grein úr ,The Listener", eftir Florida Sott-jMaxwell. XT'NGINN lætur sér til hugar koma að taka sér kaiimenn- ina að umræðuefni. Til þess eru þeir alltof margbreytilegir. En konur eru þakklátt umræðuefni, einkum til að býsnast yfir. Nokkur meining kann að vera í þessu, þar sem ef til vill er nú kominn tími fyrir konuna til að breytast þannig að jafnvægið milli karleðlis og kveneðlis verði meira. Sú stund kann jafnvel að vera runnin upp þegar litið verð- ur á hugsunina sem ófrjótt tortímingarafl nema henni fylgi sönn tilfinning, tilfinnning sem treysta má eins vel og skýrri hugsun. Ég á ekki við „geðs- hræringu“ sem er heit, blind, sprottin upp úrleyndum djúpum, heldur tilfinningu, sem metur gildi réttlátlega og varðveitir lifandi tengsl við reynsluna. Við hvað eigum við þegar við tölum um kvenfólk? Kvenfólk- inu er venjulega lýst eins og ein- hver vill að það sé, eða vill að það sé ekki, en sjaldan eins og það er. Sjálft orðið ,,kona“ er tvírætt, það getur bæði táknað einhvern sem menn vænta sér af þrotlauss starfs, eða einhvern sem er mótanlegur eins og mjúkur leir eða það getur tákn- að eitthvað undur gott, eða ósköp vont, eða heillandi fag- urt, eða nánast ekki neitt. Eitt er víst, að svona tal er út í hött, ef við viðurkennum ekki þá staðreynd að í hverjum karli og konu er bæði karleðlí og kveneðli. Þetta á jafnt við um sálina og líkamann og er viðurkennt af öllum sálfræðing- um nútímans. Við berum öll í okkur tvöfaldan arf, og við komumst aldrei að kjarna máls- ins, ef við viðurkennum ekki að takmark okkar sé að taka til- lit til hvorstveggja: karleðlis og kveneðlis í konunni, og kveneðlis og karleðlis í karl- manninum. Það verður ekki hjá því kom- izt að ræða konur og karla sam- tímis eins og þau eru í sam- skiptum sínum, með samanburði eins og títt er. Séu þau skilin að breytast þau að marki. Ef karlmaðurinn kemst í þá að- stöðu að hann er sviftur mögu- leika til athafna og frumkvæð-
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120

x

Úrval

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Úrval
https://timarit.is/publication/1841

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.