Gátt - 2009, Side 34

Gátt - 2009, Side 34
34 F R Æ Ð S L U M I Ð S T Ö Ð A T V I N N U L Í F S I N S G Á T T – Á R S R I T – 2 0 0 9 Ef niðurstöður þessara tveggja kannana eru dregnar saman í grófum línum kemur í ljós aðstæður eldra fólks 67 ára og eldri eru þær að um 75% telja sig vel á sig komin miðað við aldur, allt að 80% hafa ekki fjárhagsáhyggjur, yfir 90% búa í eigin húsnæði eða á stofnunum. Hins vegar hafa u.þ.b. 10% fjárhagsáhyggjur og búa við bágborna heilsu og umtalsverða einsemd og það er að sjálfsögðu sá hópur sem þarf verulega aðstoð hins opinbera. Þess má geta að einn af rannsóknarmönnunum kvað þessar niðurstöður ekki fjarri því sem búast mætti við um hópinn um fertugt svo tekið væri dæmi. Svo virðist að um 10% í flestum aldursflokkum þjóðarinnar eigi í erfiðleikum með líf sitt vegna andlegra eða líkamlegra veikinda, drykkjuskapar o.s.frv. Þessar niðurstöður sýna jafnframt að langstærsti hluti eldra fólks býr við góðar aðstæður og gæti tekið virkan þátt í þjóðfélaginu, bæði í atvinnulífinu og félagslífi almennt. Þær sýna líka að íslenskt þjóðfélag er að nokkru leyti orðið fjögurra kynslóða þjóðfélag, en samfélagið hefur hvorki tekið nægjanlegt tillit til þessarar breytingar né þess sem hún felur í sér fyrir þjóðfélagið. Skoðanir almenn- ings, lagasetning og skipulag stjórnvalda ber þess glöggt vitni. Ég veit ekki hvernig dætur okkar hefðu komist af undan- farið ef við Palli værum ekki alltaf til staðar til þess að sækja barnabörnin í leikskóla, skutla þeim á íþrótta- æfingar eða í tónlist, passa veiku börnin, hlaupa undir alla þessa bagga. Það er yndislegt að geta gert það en ég hefði aldrei getað þegið þetta af mínum foreldrum, hefði bara ekki dottið það í hug! Þetta margrómaða frelsi eftirlaunaáranna er ansi takmarkað, verð ég að segja, a.m.k. sem stendur. Pabbi og mamma njóta þess þó enda komin á níræðisaldurinn. (63 ára kennari) Þessi hópur, hinir yngri/eldri borgarar, er dulin auðlind sam- félagsins. Þar sem þeir grípa inn í geta báðir foreldrar unnið fulla og krefjandi vinnu utan heimilis. Og vissulega er skikkan sköpunarinnar sú að börnin og afi/amma eigi sérstök tengsl. Þar fer fram miðlun reynsluarfsins, handbrögð eru kennd, svo og vers og vísur sem innprenta hin þjóðlegu og siðrænu gildi, sögur eru sagðar sem skapa rætur fyrir hina uppvaxandi kyn- slóð. Skáldin okkar hafa sérstaklega reist ömmunni veglegan bautastein. „Guði sé lof að ég átti ömmu en ekki sjónvarp,“ sagði Sigurbjörn biskup. En nú hefur orðið djúpstæð breyting á þjóðfélags- háttum og ekki síst heimilislífi við tilkomu tölvunnar, gemsanna, ipodanna o.s.frv. Afi og amma skutla önnum köfnum barnabörnunum milli staða en börnin eru ekki alltaf til viðtals þótt þau séu í sama bíl, tækin í höndum þeirra er gjarnan eftirsóknarverðari félagsskapur. Sama gildir heima þar sem tölvan og hin tækin taka upp tíma barnanna. Þar við bætist náttúrlega að afi og amma eru virk í eigin lífi, ferðast gjarnan og eru auðvitað ekki alltaf til staðar. Fjórða kynslóðin, langafi og langamma, hlý og kyrr- lát, með pönnsur á diski og brjóstsykur í poka, er hins vegar til staðar. En hvernig háttar samfundum þeirra og ungviðisins? Hvernig ná þau saman? Hvernig mótast nú gildi afkomenda okkar eða hvaða rætur eiga þau í jarðvegi íslenskrar menningar? Aukin lífslengd skapar vandamál sem ekki voru áður til staðar. Margir eldri starfsmenn eiga aldraða foreldra sem þarfnast hjálpar og umönnunar. Mamma blessuð þarf að fara í ómskoðun og eitthvert barnanna þarf að fara með henni. Systkinin hringjast á, hver getur losað sig úr vinnu. Mamma blessuð á það nú skilið að henni sé sinnt sómasam- lega en þegar þörfin fyrir umönnun eykst og verður samfelld er komið upp vandamál fyrir systkinin. Vissulega væri hægt að koma gömlu konunni á stofnun en allir vilja að hún geti verið sem lengst heima. Fjárhagslega er það líka miklu hag- stæðara fyrir samfélagið. Æskilegt væri að sömu reglur giltu um þegar fólk kemur í heiminn og þegar það er að hverfa þaðan, nefnilega að nákomnir ættingjar gætu fengið ívilnun frá starfsskyldum þann takmarkaða tíma sem um ræðir. Fæð- ingarorlof er mikilvægt öllum sem að því máli koma. Á sama hátt væri hægt að veita eldri starfsmönnum tímabundið leyfi frá störfum eða draga úr starfshlutfalli meðan mamma gamla
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Gátt

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Gátt
https://timarit.is/publication/1852

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.