Gátt - 2009, Blaðsíða 35

Gátt - 2009, Blaðsíða 35
35 V I N N U M A R K A Ð U R I N N G Á T T – Á R S R I T – 2 0 0 9 þarf á aðstoð barna sinna að halda. Slíkt þyrfti ekki endilega að vera bundið launum. Þessir eldri starfsmenn eiga líka við annan vanda að etja. Börn þeirra, sem komin eru með eigin frama og fjöl- skyldu, þurfa iðulega stuðning með barnabörnin þegar veikindi eða óvænt atvik verða. Hvernig verður það leyst? Augljóslega hefur hin aukna lífslengd skapað nýjar aðstæður sem samfélagið verður að bregðast við til þess að viðhalda lífsgæðum fólks og ekki síður að skapa þeim sem erfa eiga landið góða og örugga bernsku. Það er vart hægt að ætl- ast til að vinnumarkaðurinn beri einn þær byrðar sem af þessu mun hljótast. Honum er það mikilvægt að halda eldri starfsmönnum í vinnu með alla sína fjölbreyttu reynslu og miklu yfirsýn. Eldra starfsfólki er það líka mikið atriði að geta stundað vinnu þótt ekki sé nema að hluta til ef það óskar þess. Eldra fólk vill eiga val um starf og starfshlutfall rétt eins og þegar það var yngra. Samlokukynslóðin, sú sem hefur skyldur bæði við sér yngri og eldri kynslóðir, býr við vanda sem samfélagið verður að leysa. Ég gæti trúað að þessi ameríska könnun, sem segir að maður verði hamingjusamari með aldrinum, hafi rétt fyrir sér. Maður sóar náttúrlega ekki tímanum heldur reynir njóta hvers dags sem maður fær. Ég læt ekki heldur ytri aðstæður ergja mig lengur – og þó! Það ergir mig hvað ég á lítið val eftir að ég eltist, aðrir ráða fyrir mig, þessi forræðishyggja gagnvart okkur þeim eldri er ótrúleg. Og hér á ég bæði við hið opinbera og ein- staklinga. (72 ára sveitarstjórnarmaður með meiru) Samkvæmt upplýsingum frá landlæknisembættinu verða ýmsar andlegar breytingar með aldrinum. Það dregur úr nei- kvæðum tilfinningum sem stjórnað er af hægra heilahvelinu, svo sem sorgarviðbrögðum, óánægju og árásarhneigð vegna þess að jákvæðari tilfinningar, sem stjórnast af vinstra heila- hvelinu, eflast. Fólk verður sáttara við sjálft sig og annað fólk, situr á friðarstóli og verður varkárara. Það hefur reyndar komið glögglega í ljós í aðdraganda núverandi kreppu hérlendis. Það má segja að blessun fylgi gleymsku efri áranna, sársauki ósigurs og niðurlægingar hefur horfið úr augsýn en sá lærdómur sem þar fékkst situr eftir. Mótlæti getur verið dulbúinn vinur. Óþægindi gleymskunnar og ald- ursins felst hins vegar t.d. í hinu dapra skammtímaminni. Við þekkjum öll vandræðin þegar við hittum kunningja, munum vel eftir honum en alls ekki nafnið eða tengslin okkar í milli. Ólafur, fyrrverandi landlæknir, hefur gefið þar gott ráð, semsé að spyrja: „Já, hvar sáumst við nú síðast?“ Þá gengur dæmið oftast upp! Langtímaminnið helst hins vegar oftast óskert sem veldur því að eldra fólk getur oft fundið góðar lausnir í bráðum vanda samfélagsins. Það hefur séð eða reynt þessar aðstæður áður. Reynsla eldra fólks er oft vanmetinn fjársjóður. Sá mannauður ætti að vera öllum fyrirtækjum og stofnunum mikill fengur. Nægjusemin og sú kyrrð, sem fylgir henni, fær meiri sess með aldrinum. Bruðlið höfðar ekki til þeirra eldri því að þeir greina betur en aðrir aldursflokkar hvað skiptir í raun- inni máli. Sama gildir líka um bruðlið með tímann. Við höfum ekki efni á því að „drepa tímann“, dagar okkar eru taldir, því viljum við njóta hvers dags sem hinn síðasti væri eins og vinur okkar sveitastjórnarmaðurinn benti á. Efri árum fylgir einnig umtalsvert frelsi, tískan og tíð- arandinn hafa minni áhrif. Hlutverkaleiknum er lokið, eldra fólk þorir að vera það sjálft af því að það hefur kynnst sjálfu sér betur, sæst við eigin galla og vangetu, já, tekið sig sjálft í sátt. Menn þurfa ekki lengur að sanna sig, hvorki fyrir sjálfum sér né öðrum. Í því felst mikið frelsi, mikill léttir, mikil hamingja. Er það ekki gjöf að eldast! En sérstaklega er vert að benda á að kjarkur og þor varðandi réttlætismál eykst með árunum. Ekki síst hafa eldri konur barist frábærlega fyrir mannréttindum. Ég var eitt sinn viðstaddur göngu aldraðra kvenna á Plaza del Mayo í Argentínu. Þær hafa gengið þar hvern fimmtudag um árabil, og ganga hring eftir hring, til að mótmæla brotthvarfi sona sinna og annarra drengja. Allt um kring eru hermenn gráir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108

x

Gátt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gátt
https://timarit.is/publication/1852

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.